:: keipdúnkur atla bollasonar ::

:: mánudagur, júní 23, 2003 ::

Jæja.
Þá er ég farinn.
Ekkert vera að hafa fyrir því að kíkja aftur hingað fyrr en svona 3. júlí. Þá verður tölvan mín vonandi up and running með internettengingu á Jægersborggade 2200 København.
Bless.

:: Atli 00:03 [+] :: ::
...

Mér finnst dálítið dularfullt að síðastliðnum Friends þætti (og þar með sl. Friends syrpu) ljúki á upphafslagi plötunnar Turn on the Bright Lights með New York-sveitinni Interpol, en sú plata hefur einmitt verið plata síðustu tveggja daga hjá mér.
\\
Það kom nokkuð rosalegt fyrir á þessari næturvakt. Það er svo rosalegt að ég mun ekki rita það hér, og aðeins fáir útvaldir munu nokkurntímann heyra söguna.

:: Atli 04:38 [+] :: ::
...

Á er skollið heljarinnar bloggstyrjöld, sú fyrsta sem ég tek þátt í. Bragi Páll Sigurðarson hefur skorað á mig í prósa-níð-stríð (haha). Við mátumst um hæfileika okkar til að skrifa prósa á stofnfundi Sona Skallagríms og nú er komið að skuldadögum. Reyndar er þetta frekar slök tímasetning þar sem ég held af landi brott á mánudaginn og verð netlaus í rúma viku. En:

deginum nauðgað
þegar hann leggst yfir hana og hún sér ekkert nema ískalda kolsvarta ásjónu hans og vit hennar fyllast af kölnarvatni sem er löngu dottið úr tísku þá rekur hún upp óp og ópið ómar um dalina, fjöllin, borgirnar, eyðimerkurnar, sjáinn, himininn allt til allah og krists sem sitja pungsveittir yfir pókerspili. ég legg undir 23 konur+börn á leið til guatemala eftir hættulegum fjallvegi. þrenna hrópar kristur og heyrir ekki óp hennar því allah hlær: ekki þó hin heilaga þrenning!, ég er með fullt hús! enginn heyrir nema ljósastaurar borgarinnar, verndarar metrópólis, elskendur ógæfunnar. þeir beygja sig yfir parið og lýsa yfir stríðinu. langir og mjóir einsog míkadóið sem er næst á dagskrá í eilífum hættuleik guðanna. smám saman þagna ópin, hún gerir sér grein fyrir því að hún elskar hann, án hvors annars eru þau ekkert nema tómið. og hún nýtur þess.

Þetta er mitt svar.

:: Atli 23:21 [+] :: ::
...

Kynlíf í kyrrstæðum bílum
Hefurðu skoðun á því?

:: Atli 07:01 [+] :: ::
...

Ég verð að játa að ég hef ekki séð Nattevagten, en hinsvegar var ég að fylgjast með kvikmyndinni The Nightwatch áðan. Hún virkaði nokkuð spennandi þó ég sé að sjálfsögðu fullviss um að danski orginallinn sé betri.
\\
Mikið er hún Þorgerður Katrín vel komin að titlinum Tík ársins.
\\
Ég mundi áðan að Bombay Sapphire flaskan mín er heima hjá Baldri Skallagrímssyni. Pæling hvort hann hendi henni heim til mín við tækifæri. Bjarmaland 4. Og svona by the way Baldur, af hverju færðu þér ekki kommentakerfi, þá þyrfti ég ekki að tjá mig opinberlega við þig hér. Og hvenær á að uploada myndum af stofnfundinum? Ég er að deyja ég hlakka svo mikið til að sjá aftur myndina af mér og Braga hlið við hlið.
\\
Hitti áðan Braga Þór Antoníusson, en við erum kunningjar. Allt frá því við vorum sjö ára gamlir hafa skipst á skin og skúrir í vináttu okkar, en nú tel ég að komið sé á gott jafnvægisástand í kunningsskapnum. Hann var að tala um lífið í Verzló og hvernig hann væri á kafi í vídjónefnd og kvikmyndagerð og einhverju, svo ég spurði hvort hann væri ekki mikill kvikmyndaunnandi. Hann sagði: „Jú, en ég er svo mikil Hollywood sleikja, ég þoli ekki svona listrænar myndir.” Hmmm…ég vissi ekki alveg hverju ég átti að svara, ákvað að vera ekkert þungur í gagnrýni minni, það fer ekki vel á því í small-talki. En ég hef hugleitt þetta nokkuð. Listræn kvikmynd, eða það sem er listrænt yfir höfuð, hlýtur að vera eitthvað sem einstaklingur eða hópur skapar af hreinni löngun eða þörf. Gróðasjónarmið eru ekki til staðar, eða fullkomið aukaatriði. Eða er það ekki? Auðvitað er hugtakið oft notað um skrítnar myndir; súrrealískar eða ljóðrænar, jafnvel torskildar. Mér er algjörlega fyrirmunað að skilja hvers vegna einhver sem hefur séð myndir einsog Requiem for a Dream eða Mulholland Drive getur haldið áfram að horfa á rusl einsog 2 Fast 2 Furious og Sweet Home Alabama. Munurinn á áhrifamætti og gæðum er einfaldlega of mikill, til að hægt sé að snúa tilbaka. Svipað og að fá sér kaffi eftir að þú hefur prófað heróín, skiljiði. En þetta er náttla smekksatriði (æla), og gamla spurningin um há- og lágmenningu o.s.frv.
\\
Brottför til Kaupmó: rúmir þrír sólarhringar. Fokk. Engar bjartar júnínætur.

:: Atli 03:00 [+] :: ::
...

Næturvakt á Sögu. Ég er búinn að vera að lesa gömul tölvupóstskeyti sem fóru milli mín og Svölu sl. sumar og þarna rakst ég á nokkuð skemmtilega lýsingu af týpískum degi hjá mér sem ég ætla að endurbirta. Reyndar endar lýsingin í smá drama og væmni svo ég ætla að setja karlmannleg orð inn í staðinn, þau má þekkja á ítaleseringu:
Hjá mér hefur bara verið lítið að gera, ef undanskilin er vinnan. Hún étur einsog þú veist 12 tíma af hverjum þeim degi sem ég þarf að mæta, sem eru 15 dagar í mánuði hverjum. Venjulega er ég þá kominn heim milli 20 og 30 mín yfir átta, og þá borða ég gjarnan kvöldmat, enda maturinn á Hótel Sögu óætur. Oft er ég einnig ógeðslegur sökum svita og annars slíks, en sjaldnast nenni ég í sturtu, skrúbba mig kannski með þvottapoka, ef vel liggur á mér. Þá er klukkan langt gengin í níu, og þá á ég stundum félagsleg samskipti. Þau standa sjaldnast lengur en til hálftólf og hef ég þá eytt um tveimur tímum í slík samskipti. Oft er það þó þannig að ég á engin félagsleg samskipti að kvöldi dags. Um helgar, þegar hinn hefðbundni 8-16 eða 9-17 vinur minn er laus allra mála, fæ ég hringingar og tilboð um áfengisneyzlu. Þau þigg ég með þökkum aðra hverja helgi, en með nokkrum trega hina hverja helgina. Næstkomandi helgi er fríhelgi. Mér þykir alltaf nokkuð leiðinlegt að vinna um helgar, því mér finnst ég missa af nokkru gamni. Þegar ég á hinsvegar frí í miðri viku, á enginn annar frí. Reyndar eru Leó og Pálmar oft búnir að vinna um og upp úr tvö, stundum jafnvel um hádegi. Þá hitti ég þá, báða; eða í sitthvoru lagi. Ég er nefnilega oftast nývaknaður þegar þeir hafa samband; eða öllu heldur nýkominn á fætur. Í mínum fríum vaki ég nefnilega frameftir á Netinu, í Reason eða við vídeógláp. Vakna svo milli eitt og tvö og er á Netinu til svona fjögur. Þá reyni ég oft að fara eitthvað út, þó það sé ekki nema einmitt bara til þess að komast aðeins út. Geri mér ferðir í miðbæinn eða annað, t.d. í Hagkaup, eða bara gönguferðir um garðinn, eða mitt nánasta umhverfi. Vinnudagurinn er hinsvegar með öðru sniði. Þá vakna ég 7:25 og fer ýmist í sturtu eða ekki. Ég keyri svo sjálfan mig með pabba í framsætinu og mæti alltaf of seint. Ég byrja á því að athuga hvort hið svokallaða Grab and Run borð sé uppi, tek það niður ef svo er. Fram til kl. 9 eru svo oft tösku pick-up. Þá sækjum við töskur upp á herbergi til fólks sem er að fara með rútum milli níu og tíu. Því næst taka svo við rólegheit. Ég slappa af, stend í hurðinni og opna fyrir þeim sem fara þar í gegn, vísa fólki veginn um borgina og hótelið, hjálpa því að panta borð á veitingastöðum, segi því frá Íslandi: landi og þjóð, sendi strákana upp með straujárn, aukarúm, handklæði, klósettpappír, föx, skilaboð, straumbreyta, töskur, kodda, óskilamuni, pakka, blóm eða annað sem gæti farið upp á herbergi. Svo þarf oft að kíkja á sjónvarpið á herbergjunum, eða símann, eða ljósin, eða hitann, eða gluggatjöldin, eða gluggana, eða klósettið, eða sturtuna, eða baðið, eða hvað sem hægt er að gera við. Oftast er það mér eða strákunum um megn og þá hringjum við í Grétar eða Skúla, sem eru húsverðir hótelsins. Um kvöldmatarleytið eru flestar komurnar og hópast þá gestir inn, mest pör, einstaklingar eða fjölskyldur; sem vilja og þurfa þá oftast ekki hjálp með farangur. Það er helst eldra fólk, eða fjölskyldur með mjög mikið, eða veiðikarlar sem eru gjarnan með ferðatöskur, veiðistöng, áfengispoka, bakpoka og jafnvel meira; sem vilja hjálp. Veiðikarlarnir tippa líka mest; stundum þúsundkalla. Ég get lifað sæmilegu lífi á tippsinu mínu, og það eykur launin um 10-15 þúsund á mánuði. Ég reyni að þrauka milli matar- og kaffihléa. Núna er einmitt eitt slíkt og fyrri hluti bréfsins var ritaður fyrr í dag í öðru slíku. Á kvöldin þegar ég reyni að sofna finn ég alltaf geysimikla löngun til að rúnka mér við hliðina á þér, geta sleikt á þér píkuna og flengt þig góða nótt.

:: Atli 05:54 [+] :: ::
...

Kæru Íslendingar. Í dag er þjóðhátíðardagur vor. Í dag fögnum við 59 ára afmæli lýðveldisins. Og hananú. Haha.
\\
Djöfulsins rugludallar eru það sem eru að skíta í sig yfir því að herinn sé að fara. Ég skil alveg atvinnuástandspælinguna, en ef sömu erkiafturhaldssinnar hefðu bara drullast til að flytja innanlandsflugið til Keflavíkur og byggja glæsibyggð í Vatnsmýri væri næga atvinnu að hafa þarna í Keflavík. Og þá þyrftum við ekkert með þennan her að hafa. Ég meina, er fólk í alvörunni skíthrætt við innrásarheri eða massíf hryðjuverk? Og ef eitthvað kæmi upp á, sem er álíka líklegt og að ég klemmi mig alvarlega á lyklaborðinu mínu, þá erum við í allskonar bandalögum við hinar og þessar þjóðir út um allan heim og það væru einhver nice guys komnir til að aðstoða okkar innan fjögurra klukkustunda. Við höfum ekkert við her að gera, við erum ekki hernaðarlega mikilvæg og við erum ekki skotmark.
\\
Ég skemmti mér nokkuð vel og nokkuð óvænt í gær. Ég gleymdi því mest allan daginn að í dag væri frí og því hugsanlegt djammkvöld í gærkvöldi, en fyrir klukkan 21 (sem er mjög snemmt í mínu tilfelli) var ég kominn heim til Tvíburanna og sat þar að sumbli. Nonni mætti með heimabruggaða ferskjuvínið sem var að gera góða hluti og fyrr en varði var ég orðinn trylltur á stofugólfinu, syngjandi/öskrandi með Strokes. Rétt fyrir miðnætti hélt ég svo ásamt fríðu föruneyti til Helgu Huldar, ritara NFMH næsta ár, en hún stóð fyrir skemmtilegu partíi. Þar dansaði ég og spjallaði og skemmti mér vel. Partíið var þó í þynnri kantinum á köflum, ekkert vandræðalegt þó, og það bættist alltaf í. Engin sérstaklega merk tíðindi: Hrafnkell rauði var mjög fullur og graður, Peter the Belgian Cock hafði ekki heyrt um Helga Björns, Leó átti stutt ævintýri með æskuvinkonu minni, Orri beilaði, Sunna stóð fyrir góðri músík, o.fl o.fl. Var kominn heim rétt fyrir 03:00, og vaknaði svo sprækur í morgun til að fara niður á Austurvöll, fylgjast með nýstúdentunum leggja blómsveiginn. Þegar Davíð byrjaði svo að tíunda vináttu sína við Bush hélt ég inn á Café Paris ásamt Pabba og Brynhildi og hittum þar vinafólk og fjölskyldu. Þetta höfum við gert um árabil. Í dag kíki ég svo örugglega á stemmarann í bænum, en ég verð við vinnu í Bónusvídeó á Grensásvegi í kvöld.
\\
Ég vil óska Gunnar Jónssyni til hamingju með afmælið um leið og ég ávíta hann harðlega fyrir að hafa ekki boðið mér í partí í gær.

:: Atli 14:04 [+] :: ::
...

Nú er ég svona að reyna að koma mér í einhverskonar Danmerkur gír og er t.d. búinn að rita lista yfir hvað ég þarf að gera áður en ég fer út. Hann er svona:

•Sækja debetkort
•Pakka

Mér datt ekkert fleira í hug, svo ég fór á heimasíðu Hróarskelduhátíðarinnar og ákvað að telja saman það sem mig langaði að sjá. Ég taldi tæplega 40 hljómsveitir, en það er umtalsvert meira en ég átti von á. Nú er bara að vita hvernig mun ganga að púsla þessu öllu saman.
\\
Ég bið lesendur afsökunar á því hvað síðasta könnun var slök, ég var bara alveg galtómur. Nýja könnunin er hinsvegar voðalega fín.

:: Atli 15:16 [+] :: ::
...

Mér hefur hlotnast sá rosalega svakalegi heiður að vera útnefndur bloggari júnímánaðar af hinni óviðjafnanlegu Söndru Ósk Snæbjörnsdóttur. Ég rita þetta með gleðitár í augum.
\\
Þetta finnst mér fyndið:

segið jökli að ég vilji eiga við hann orð says:
hey, vissiru að bandaríkjamenn eyddu mörgum milljörðum og nokkrum árum í að hanna penna sem væri hægt að nota útí geimnum?
segið jökli að ég vilji eiga við hann orð says:
rússar notuðu blýant

Hahahahahaha.

:: Atli 00:05 [+] :: ::
...

Sjúkk. Við erum komnir með íbúð. Skora á alla að fjölmenna á Jægersborggade, 2200 Nørrebro, København. Þar munum við búa allan júlímánuð og mestallan ágústmánuð. Djöfull verður það smooth. Nú vantar okkur bara vinnu...
\\
Ég er bara ekki frá því að allt annað borð frá klukku sé farið að blogga. Það vantar bara Finn og þá erum við komin með risasafn af artí-fartí-veddsjí-indí-pönk-homma-lessu-heteró-antí vestern-teatr-komma bloggum. Annars þykir mér voða vænt um þetta fólk, þetta væru ábyggilega bestu vinir mínir í dag ef ég hefði ekki þekkt neinn í MH þegar ég byrjaði. En svona er nú með örlögin og allt það.
\\
Ég narraði systur mína til að kaupa sér Hail to the Thief í dag. Rosa fínar umbúðir þessar spesjal edísjón. Og hann er alveg að sánda, eða svona, ég var ánægður með helminginn í fyrstu hlustun. Hinn helmingurinn opnar sig örugglega hægt og rólega, einsog rós á kaldri júnínóttu.
\\
Ég ætla að fjarlægja gergisýkina af þessum vef, þar eð hún hætti í raun að þjóna hlutverki sínu þegar kommentakerfið komst í gagnið, og auk þess var hún aldrei almennilega nýtt.

:: Atli 23:31 [+] :: ::
...

Það er minna en klukkustund þar til gerð verður innrás á heimili mitt. Já, ég verð heimilislaus innan klukkustundar. Það er kannski eins gott að ég fari bara að venjast því, því það lítur út fyrir að ég verði hvortsemer heimilislaus í allt sumar. Til skýringar: Bróðir minn, Einar Gunnar, sem er búsettur í Svíþjóð ásamt konu sinni og tveimur sonum kemur til Íslands á eftir og mun hele familien búa í herberginu mínu, en ég verð rekinn út á meðan. Það er verið að setja upp svefnaðstöðu í tölvuerberginu, en ég tel að ég muni gista mest hjá Svölu, þar er ekki hávaði í tveimur drengjum undir fjögurra ára aldri. Og ég er ekki enn kominn með lejlighed í Kaupmannahöfn.
\\
Í gær fór ég á rosalega skemmtilega rokktónleika. Á Vídalín komu fram Bob, Coral og Ísídór. Ég missti nú svona eiginlega af Coral (einsog í öll skipti sem ég hef ætlað að sjá strákana performera), sá seinustu tvö lögin þeirra, en þau voru nokkuð lúnkin, hefðbundið rokk, melódískt og hæfilega þungt. Síðan stigu Bob á stokk og stóðu sig með prýði, ég hef aldrei séð þau betri. En þá var komið að Ísídór og gvöð minn góður hvað þeir voru æðislegir. Tónlistin er svona splæsingur af Karate, Tortoise, Rúnk og einhverju late-80's metal bandi. Spilagleðin alveg ótrúleg, þeir hljóta bara að hafa verið dáldið í glasi. Svo eru þeir líka svo fyndnar týpur. Orri Tómasson (gítarleikari) er svona venjulegi gaurinn; bassaleikarinn er rokkarinn, með sítt svart hár, í hlýrabol og með teina (!); hinn gítarleikarinn er indí-týpan, í Puma bol, með svipuð gleraugu og ég, og með barta. Svo er trommarinn, Addi úr hinni sálugu Moðhaus, jafnvel pínkulítið tjokkólegur, minnir dáldið á Björn Halldór úr MH. Og tónlistin er svakaleg. Hvílíkur kraftur, hvílík gleði, hvílík spenna. Ísídór er besta núlifandi rokkhljómsveit Íslands. Og hananú!

:: Atli 16:23 [+] :: ::
...

Í dag var veðrið rosa gott. Namm. Í dag fékk Svala ökuréttindi. Namm. Í dag var ég illa tjillaður á því. Namm.
Kvöldið tók ég svo í mót í Star Wars Racer á Nintendo 64, en það er ágætur leikur, dálítið gallaður að því leyti sem allir leikir á N64 eru; maður sér aldrei neitt sérstaklega langt fram fyrir sig og það getur komið sér mjög illa þegar u-beygjur eru framundan. Annars höfum ég og Orri oft velt því fyrir okkur hvers vegna það sé ekki sér u-beygju stefnuljós á bílum, það gæti einfaldað hlutina svo mikið.
\\
Ég pantaði mér klippingu í dag hjá félaga mínum Jóni Atla, en hann var einmitt framan á fókus sl. föstudag. Þar skartaði hann mottu, ekki ósvipaðri þeirri sem ég var með fyrir jól. Ég fór í klippingu til hans rétt fyrir jól og þá hrósaði hann mér fyrir mottuna og sagðist nú þurfa að fá sér eina svona. Þess vegna tel ég víst að ég sé guðfaðir mottunnar sem nú prýðir efrivör Jóns Atla. Gott að vita að fólk úti í samfélaginu tekur mig sér til fyrirmyndar. Hmmm...

Plötur dagsins:
Beck: Sea Change
„I've seen the end of the day come to soon.“
Yeah Yeah Yeahs: Yeah Yeah Yeahs
„You ain't no baby no more, baby.“
Daft Punk: Homework
„Turn off the music and go home, I repeat, turn off the music and go home“

:: Atli 00:37 [+] :: ::
...

Ég er þess viss að lesendur hafa beðið óþreyjufullir eftir bitastæðari færslu en þeirri seinustu. Hér er hún.
\\
Á laugardaginn fór ég í útilegu í Hjalladal, sem ég tel að sé hluti að Heiðmörk. Ég kann illa við að fara lengra frá höfuðborginni en það. Ég fæ einhver ónot í mig allan. Menningarleysið og nesjamennskjan fer í mig. En þessi útilega var ágæt. Þarna voru mínir bestu vinir og þeirra makar. Leó og Kári voru þó víðs fjarri, báðir við einhvers kyns vinnu. Sérstaklega fannst mér ánægjulegt að fá Sunnu og Jón Ragnar (ekki gæjann í Verzló) með í ferðalagið. Þau eru voðalega indælir MHingar. Við bjuggum okkur til litlar tjaldbúðir, drukkum bjór og grilluðum síðan í stórglæsilegu, niðurgröfnu grilli. Síðan tók við bjórþömbun, spjall, hlátur o.s.frv. Þegar líða tók á kvöldið komu svo einhverjir vesalingar úr Menntaskólanum við Sund. Fólk sem ég hef aldrei hitt, og hef satt best að segja ekki mikinn áhuga á að hitta aftur, með undantekningum þó. En það spillti þó ekki fyrir, ég skemmti mér nokkuð vel. Orri var ofurölvi, drakk tíu bjóra, og var nokkuð aggresífur, ekkert þó til að hafa áhyggjur af svosem. Ætli mannskapurinn hafi ekki farið í rúmið svona um fjögurleytið, MSingarnir stungu auðvitað flestir af, en fólk sem stingur af úr útilegum er vonlaust. Oftast heimskt. Nokkrir sprækir strákar urðu þó eftir. Ég var þreyttur að þessu loknu og fór heim með Svölu og lagði mig þar.
Um kvöldið vann ég í Bónusvídeó og drakk síðan bjór í góðra vina hópi. Ég og Leó áttum m.a. mjög gott blús-session þar sem ég lék á píanó en hann á gítar. Vala og Sóley eru beðnar afsökunar á því að við höfum fokkað algjörlega upp stemmningunni sem þær voru í eftir að þær snéru aftur af Nonnabitum.
\\
Annar í hvítasunnu var mesti letidagur lífs míns. Ég svaf lengi, sat mikið í sófanum mínum og hlustaði á tónlist, lá mikið í rúminu mínu og fíflaðist með Svölu, sat mikið í sófanum mínum og spilaði tölvuleiki, sat og borðaði mikið við eldhúsborðið. Kvöldið var þá örlítið öflugra, ég kíkti á ljósmyndasýninguna á Austurvelli ásamt Svölu og Leó. Þar hitti ég m.a. ræðumann Íslands, Jóa perra, en ég kalla hann það vegna ræðu sem hann flutti í tíunda bekk og innihélt línur einsog „riðið í skraufþurr sköpin“. Ég minnist þess ekki að þetta hafi haft tengingu við umræðuefni kvöldsins. Allavega, þá mæli ég með þessari sýningu handa öllum, margar ótrúlega flottar myndir. Hún stendur fram í september svo þið þurfið ekkert að drífa ykkur.
\\
Í dag leitaði ég mér að íbúð til að búa í Kaupmannahöfn. Það gekk svona lala. Ekkert í höfn. Kaupmannahöfn. Haha. Nei, ég vona bara að þetta bjargist, þetta er náttla mesta fokk sem hefði getað átt sér stað.
\\
Ég má til með að gagnrýna auglýsingar Verzlunarskólans, ekki kannski á hönnunarlegum nótum, heldur einfaldlega þá staðreynd að menntun sé seld svona einsog hvert annað ilmvatn eða morgunkorn. Ég læt hugsanlega vera smáar auglýsingar í dagblöðum, fólk verður jú að vita af tilvist skólanna (þó að raðauglýsingarnar séu einmitt til þess), en auglýsingar á síðu 3 í Mogganum og í fokking strætóskýlum er fullmikið. Alltof mikið. Það eru greinilega forvígismenn skólans sem standa fyrir því að Verzlingar eru einsog þeir eru. Mér finnst líka dáldið fyndið að týpurnar á þessum auglýsingaspjöldum eru dáldið svona indí/artí, en það er einmitt ekki alveg það sem er að gerast í Verzló þessa dagana.
Þegar ég var busi fór ég í Verzló-partí í Breiðholti, eitthvað bekkjarpartí. Ég kom skemmdur út, þar sem ég hafði ekki kynnst því áður að allar stelpurnar í sama partíinu væru í Diesel-gallabuxum og svörtum, flegnum bolum, með ljóst hár og aðeins og mikla málningu, að ógleymdum hórustígvélum. Þetta fannst mér ótrúlegt. Mér fannst þetta einsog einhver ógnvænleg framtíðarmynd þar sem mannkynið er ekkert nema klón af sömu manneskjunni. Ég hef ekki farið í pjúra Verzló partí síðan; ég held mér hafi ekki einusinni boðist það.
\\
Ég er kominn í vikufrí, hvað ég geri er óljóst, vonandi eitthvað uppbyggilegt.

Plata síðustu daga:
Beck: Sea Change
„It's only lies that I'm living; only tears that I'm crying. I guess I'm doing fine.“
(Þó hlustað hafi verið á margt annað síðustu daga, virðist þessi mest áberandi, rosa flott og low-key, svona tjill, ekki beint sumarleg, dáldið svona haustleg. Pabbi hélt þetta væri Neil Young.)

:: Atli 01:16 [+] :: ::
...

Ég er bara búinn að vera í ruglinu, skiljiði.

:: Atli 16:10 [+] :: ::
...

Ég fékk miður skemmtilegar fréttir áðan í tölvupósti, en meginefni þeirra var að íbúðin sem að ég, Orri, Leó og Kári ætluðum að flytja inn í 3. júlí nk. í Kaupmannahöfn, er ekki lengur fáanleg sökum veikinda og breyttra aðstæðna hjá konunni sem ætlaði að leigja okkur. Þetta er náttla mikið áfall, plönin okkar svona nokkurnveginn í vaskinn, en ég hef ekki trú á öðru en að þetta bjargist. Nú þegar hef ég sent tvö e-mail á annað fólk sem er að leigja út íbúðir, og á morgun hyggst ég hringja nokkur símtöl. Svo virðist sem úrval íbúða sé mun meira og ódýrara en í mars þegar við vorum seinast að leita. Hver veit, kannski var þetta okkur bara fyrir bestu. Kemur í ljós.
\\
Búið að vera dáldið vídeó á mér, búinn að sjá Gaukshreiðrið og Life of Brian síðustu daga. Önnur var góð en hin ekki. Svo vann ég í sjoppunni í dag, stoppaði við í BT á leiðinni heim og gerði þessi líka frábæru kaup, keypti:
Interpol: Turn on the Bright Lights
DJ Shadow: Endtroducing
Bæjarins Bestu: Tónlist til að slást við
The Flaming Lips: The Soft Bulletin
Beck: Sea Change
á 4699,- en það gera um 941 krónu per plötu. Af því tilefni nefni ég þetta plötur dagsins.
\\
Kvöldið er með öllu óljóst, en annað kvöld hygg ég á útilegu í góðra vina hópi.

:: Atli 21:41 [+] :: ::
...

Eftir vinnu í gær hélt ég á vit ævintýranna með Leó og Sóleyju. Ekki svo langt, bara niður í Grasagarð og svona þvers og kruss um Reykjavík. Við enduðum í eldhússpjalli og horfðum svo á Almost Famous til hálffimm. Ógeðslega góð mynd, endaði í fjórða sæti á árslista Atla fyrir 2001, en annars var hann svona:

1. Requiem for a Dream
2. LOTR: Föruneyti hringsins
3. Traffic
4. Almost Famous
5. Memento

Plötur gærdagsins:
Sofandi: Ugly Demos
„It was something you said, so next time shut up!“
Blue Skied An' Clear: A Morr Music Compilation
„I'm so high that I've lost my mind“
Belle & Sebastian: Fold Your Hands Child, You Walk Like a Peasant
„The way they act, I'd rather be fat than be confused“

:: Atli 12:36 [+] :: ::
...

Og já, ég gleymdi:
Plötur gærdagsins:
Manual: Until Tomorrow
„Dingdangdingdang...úff...trrrrrritsjitsji, tikk, dingalingdong...“
Yeah Yeah Yeahs: Fever to Tell
„...Cool kids belong together“

:: Atli 15:48 [+] :: ::
...

Í gærkvöldi fór ég á Stælinn + í bíó m/ Svölu minni. Kvikmyndin The Matrix Reloaded varð fyrir valinu. Ég ætla nú að rýna í hana, en athugið að ég geng út frá því að þú hafir séð myndina, aðrir skulu umsvifalaust hætta lestri (nema þeim sé skítsama).
Myndin byrjar vel, maður kemst í svona góða Matrix stemmningu, sér svona þrívíðar myndir í gegnum kóðann (sem mér hefur reyndar alltaf þótt hallærislegt - virkaði samt alveg ágætlega á mig í gær), og svo koma alveg góðar 5 mínútur, draumurinn hans Neos. Síðan er skipt yfir í raunveruleikann og ömurleikinn tekur völdin. Fyrst leggur Nebúkadnesar að í Zion á alltof Star Wars-legan máta, einsog reyndar fleira í myndinni. Síðan taka við leiðinlegar heimkomu/fjölskyldu senur, það eina áhugaverða er hvernig Neo kópar við það að vera einhverskonar frelsari, algjörlega óundirbúinn. Síðan kemur hræðileg ræða Morfeusar í kirkjunni, m.a. með hallærislegri og kliskjukenndri tónlistarnotkun, ekki jafn slæmt og Bill Pullman í ID4, en svipað. Í framhaldi af því kemur versta atriði kvikmyndasögunnar, lostafullur dans fólksins í Zion (en einhverra hluta vegna virðast 90% mannkynsins vera svartir) um leið og Neo og Trinity sofa saman. Þetta atriði var svo lélegt, allt frá því að hallærislegur trumbusláttur hófst þar til að senurnar voru einsog klipptar útúr einhverju hiphop myndbandi, að ég fékk ælu í hálsinn og Svala gubbaði reyndar á mig. Það var samt alveg töff lag undir þessu öllu saman, en Guð minn góður. Jæja. Síðan einhver svona valdaþríhyrningur og ömurleg Star Wars-sena á einhverjum Öldungardeildarráðsfundi, þar sem ást og afbrýðisemi koma í ljós (æla). Að því loknu taka við almenn leiðindi þar sem Neo á óáhugaverðan fund með Véfréttinni og hittir kjánalegan Kínverja o.fl. Eini ljósi punkturinn fyrir hlé (fyrirgefðu Leó) er þegar Neo á fokking geðveikan bardaga við mörghundruð Mr. Smith. Síðan kemur hlé, en Sambíóin eiga hrós skildið að hafa tilkynnt það á svalan máta, í stíl við kvikmyndina. Eftir hlé er öllu áhugaverðara. Skemmtileg sena þar sem þau hitta Mervíkinginn, enn skemmtilegra þegar konan hans reddar þeim, og ekki spillti fyrir að hún er gullfalleg og klædd einkar fallegum kjól. Líka fyndið að Lyklasmiðurinn sé bara einhver lyklasmiður. Svo kemur svona semi-hallærisleg bardagsena í höllinni, andstæðingarnir eru bara svo kjánalegir, sérstaklega konan með gaddakylfuna. En eftir að Lyklasmiðurinn er fundinn fer að birta yfir myndinni, þrátt fyrir að hinir fáránlegu, hvítklæddu, bresku tvíburar komi til sögunnar. Þá er skemmtilegt bardagaatriði á hraðbrautinni og nokkuð spennandi meiraðsegja. En myndin verður fyrst góð þegar planið um að sprengja orkuverið fer í gang og Trinity fer i inn í Fylkið þrátt fyrir að Neo hafi bannað henni það. Þá er myndin mjög spennandi, en það er nokkuð sjaldgæft þegar um kvikmyndir ræðir. Ágæt, en alltof alltof flókið spjall á Neo við Arkitektinn, í annars smekklegri senu. En maður skildi ekkert. Ágætar pælingar svo í lokin, þar sem Neo segir að spádómurinn sé ekki sannur, og honum tekst að stöðva árás vélanna, og þannig er gefið í skyn að það sem þau telji raunverulegan heim sé í raun ekki raunverulegt, hugsanlega annar matrix. Það er líka undirstrikað í því að Mr. Smith kemst inn í „raunverulega“ heiminn í gegnum skuggalega náungann með skeggið. Svo lýkur myndinni hallærislega, einsog endir á lélegum Melrose Place þætti. Jæja, sko; hún fær 7/10. Það er sanngjarnt.

:: Atli 15:29 [+] :: ::
...

Jæja, þá ætla ég loksins að taka niður kynlífskönnunina. Niðurstöðurnar komu mér svona dáldið á óvart á tímabili. Sérstaklega finnst mér hlutfall óreyndra hátt, en ég átti von á að það yrði um 15%, en það var 27%. Á tímabili var þessi prósenta um 35%. Af þessu má annaðhvort ráða að lesendur keipdúnksins séu annaðhvort yngri en ég átti von á, eða þá að óreyndir leynist víðar en samfélagið kennir manni. Gaman væri að gera svona könnun í háskóla – hugsanlegt að hún kæmi skemmtilega á óvart. Mér finnst líka dálítið ógeðslegt að 9 einstaklingar hafi átt kynmök þegar þeir voru 13 ára eða yngri (no offense). Samtals 48% eru á bilinu 15-17, en það kemur mér svosem ekkert á óvart. Flestir sváfu þó hjá 17 ára, eða 18%. Hugsanlega eru tengs milli kynlífs og ökuréttinda, aldrei að vita. Einungis tveir biðu með þetta fram yfir tvítugsaldurinn, og hafa þá væntanlega farið í Ríkið sama dag. 170 greiddu atkvæði, það er dáldið mikið, ég vona bara að það hafi enginn svindlað og treysti því í raun.
\\
Akureyrsk dama sem kallar sig Smjörfluga, en heitir Helga telur sig eiga verðskuldaðan endanlegan tengil á sig. Það er hugsanlega rétt, en ég veiti mjög sjaldan slíka tengla og ekki fyrr en eftir nokkra umhugsun. Reyndar tel ég að nokkrir eiga að fara út og víkja fyrir öðrum og betri krækjum. Líklegt að ég geri það á næstu dögum. Þú ert ofarlega á blaði, Helga mín.
\\
Dagurinn í dag var rosa góður, veðrið stórkostlegt, hlýjan ótrúleg, matur á Pottinum og pönnunni, gríðarleg stemmning í bænum, Austurvöllur þéttsetinn, ó hvað ég elska borgina þegar hún sýnir hvað hún getur. Ég vona að einhverntímann muni ég semja undurfagran óð til borgarinnar.
\\
Skemmtileg uppákoma átti sér stað þar sem ég sat með fjölskyldunni að lokinni máltíð í kvöld. Í mig hringdi maður, sagðist heita Hafþór og að hann þyrfti að hitta mig. Ég kannaðist nú ekki við kauða og hváði, bað um frekari upplýsingar. Hann tjáði mér að fyrir tæpum þremur árum hefði hann verið staddur í partíi heima hjá mér um verzlunarmannahelgi. Þetta var stórt og mikið partí, eitt það stærsta sem ég hef komið í, hvað þá haldið, og ég er ennþá að hitta fólk sem ég kannast ekki við að hafa hitt nokkurntímann áður, en segist hafa verið í umræddu partíi. Magn ókunnugra var rosalegt. Þarna voru m.a. rosa sæt stelpa sem heitir Heiðveig (sem ég og Orri hittum svo á 22 sama sumar, ég segi seinna frá því), fulla stelpan sem sofnaði í fanginu á mér og var svo vinkona vinkonu minnar, leiðinlegu vinir Sollu, Jói gúrka (sem er núna Verzló-superstar) o.fl.. Ótrúleg veisla. Ég var edrú, enda ekki byrjaður að drekka. Skrítið. Merkilegt að húsið hafi komið svona vel undan þessu. En allavega, Hafþór þessi, sagðist hafa verið í umræddu partíi blindfullur og leiðinlegur eftir að vinur hans Beggi (?) hafði boðið honum. Hann hafði stolið geisladiski og upptakara og sagðist vilja skila vörunum. Reyndar var þetta ekki geisladiskur sem ég átti, og ég veit ekki með upptakarann; en þetta kalla ég manngæsku. Hafþór þessi er einnig þekktur sem Listaperri og er fráfarandi formaður listafélags FB, sem þýðir að við töluðumst við í vetur varðandi hugsanlegt samstarf. Hafþór er maður færslunnar fyrir heiðarleika. Hann á reyndar eftir að hitta mig, en ég vona að hann standi við sitt. Ætli fleiri gæjar/gellur með samviskubit muni gefi sig fram við mig á næstu mánuðum? T.d. sá sem er með American Analog Set diskinn minn…urrr…

Plata dagsins
4Hero: Two Pages
„Every star in the sky tells us how and shows us why we must all give our universal love“

:: Atli 01:29 [+] :: ::
...

Kórinn er undarlegt fyrirbæri. Ég hef ansi blendnar tilfinningar gagnvart honum. Ég var í kórnum á busaárinu, en „stakk af“ einsog kórfélagar myndu orða það. Ég kýs hinsvegar að hafa bara hætt. Ástæðurnar fyrir því að ég hætti eru fyrst og fremst þær að í hvert einasta skipti sem ég var á æfingu óskaði ég þess að ég væri einhversstaðar annarsstaðar. Helst heima. Sofandi. Ég var ekki maður í að vera alltaf að selja einhver djöfulsins blóm eða safna dósum og síðast en ekki síst þá var fólkið í kórnum bara alveg jafn leiðinlegt og annað fólk. Þ.e. hlutfallið var óbreytt. Einnig fannst mér tónlistin frekar leiðinleg, hlutfall skemmtilegra laga ekki nema um 15%. En þegar ég skoða t.d. myndir og les frásagnir úr kórpartíum þá langar hluta af mér til að vera hluti af þessu kórbatteríi. En þegar ég hugsa svo til kórpartíanna sem ég fór í (sem voru bara þrjú eða eitthvað, var víst eitthvað all-time low í þeim geira það árið), þá voru þau ekkert svo rosaleg. Það eina sem gerði þau frábrugðin öðrum partíum var stærðin, hversu margir voru samankomnir. Einnig auðvitað skemmtiatriðin, en oftar en ekki voru þau hálfgerð leiðindaatriði. Ég hugsa að þetta geti verið kjörinn vettvangur til að kynnast fólki, værum ég og t.d. Siggi T eða Kalli kunningjar ef ekki væri fyrir kórinn? Hver veit. Það er líka hugsanlegt að ég þekkti betur ýmislegt áhugavert fólk sem ég væri alveg til í að þekkja betur, og er nýtt, t.d. Þorstein Kára og Uglu. Ég er samt mjög glaður að hafa hætt, kórinn var ekki rétti staðurinn fyrir mig.
\\
Annars er ég enn eina ferðina á næturvakt. Ég og Evert þjónn vorum að henda út blindfullum leigubílstjóra sem ákvað bara að leggja sig í lobbíinu. Það var heilmikið mál og við þurftum í alvörunni að bera hann út, hann tók engum sönsum. Mjög lítið að gera.

Plata dagsins
er dularfullt mál. Ég hlustaði bara ekki á neina plötu í dag, bara brot af Think Tank og The Hour of Bewilderbeast, en þá plötu er ég fyrst að uppgötva almennilega núna þrátt fyrir að hafa átt hana í rúmt ár. Einnig ritaði Pétur, þar sem hann var blindfullur, einmitt í kórpartíi eftirfarandi:

Atli ---- við verðum að semja betur um þetta plötu dagsins fæmi en..... í dag er það Fischerspooner - #1---- Electro sjitt from hell. --- Violence paints the sky Skemmtiatriðið er ömurlegt eins og venjulega en ég Högni og Helgi plöggum þetta með Freestyle dansinum sem við erm a semja akkúrat núna....... White Stripes eru heví góð pæling...... Jæja --- meiri bjór.... Ég er með copyright á Plötu dagsins Atli minn ----- í gær var reyndar Belle & Sebastian - The Boy With The Arab Strap þökkk sé þér....

svo um þetta eru nokkrar deilur, þó hann virðist í raun gefa eftir í lokin. Sjúkk.

:: Atli 03:43 [+] :: ::
...