:: keipdúnkur atla bollasonar ::

:: þriðjudagur, september 30, 2003 ::

Í dag stóð ég mig að því að nota orðin Heimdallur og skítug hóra í sömu setningu. Það kom mér þó ekkert á óvart enda hugtökin tvö náskyld, og geta varla verið án hvor annars.
•••
Víkverji hefur rangt fyrir sér í Mogga dagsins í dag. Hann spyr hvers vegna hinn ágæti Idol þurfi að heita slíku ónefni. Reyndar spyr hann hvers vegna alíslenskur þáttur þurfi að heita svona nafni. En einmitt þar liggur hundurinn grafinn. Idol er fjarri því að vera alíslenskur þáttur, Idol-merkið er svokallað franchise, og á því þrífst hann m.a. (þ.e. skyldleikanum við American Idol og umgjörð hans, ekki það að ég geti mögulega skilið hvernig nokkur maður getur haft gaman af bandarísku útgáfuni, þar sem hún er algjörlega úr tengslum við okkar eigin reynsluheim) Annars finnst mér birtast nokkur rasismi í þessum þáttum, þeir koma á mjög niðrandi hátt fram við þá sem ekki eru að íslenskum uppruna; einhvern latín-gæja í fyrsta þættinum og einhverja asíska stelpu í öðrum þættinum.
•••
Nortón munu hita upp fyrir Maus í NKJ á föstudaginn. Ég legg til að þið takið kvöldið frá og látið sjá ykkur. Synir Skallagríms munu svo funda á laugardaginn.

:: Atli 16:54 [+] :: ::
...

Í dag eigum við Svala víst árs og þriggja kvartera afmæli. Merkilegt í sjálfu sér. Og í sjálfu sér ekki.
•••
Fór annars á FÍH djamm í gærkvöldi. Það var nokkuð frábrugðið þeim djömmum sem ég hef farið á, fyrst og fremst þar sem enginn frír bjór var á svæðinu (ömurlegt). Ég skellti þó í mig einsog tveimur glösum af Kir Royale áður en ég mætti og var nokkuð góður á því. Sóley, sem var í félagi við mig, bombaði svo á mig cider. Djammsession stóð fram eftir öllu kvöldi. Kári greip í lúður í allmörgum lögum og ég barði píanóið í Footprints Miles Davis. Nokkuð skemmtilegt, þó að það hafi vissulega dregið úr spjall-potentiali kvöldsins. Ég var í mjög góðu stuði og fannst eiginlega mjög leiðinlegt að fara. Öllu heldur þótti mér leiðinlegt að enginn skyldi vilja koma að gera neitt með mér svona síðla nætur - ég var víst orðinn einn um stuðið. Þess vegna var ég brjálaður og erfiður og ritaði færsluna hér á undan þegar ég kom heim.

:: Atli 20:03 [+] :: ::
...

Vitiði það, fyrir mér megiði bara fokka ykkur.
Bless, svikarar.

:: Atli 02:05 [+] :: ::
...

Þá hefur ritstjórn Fréttapésa sent frá sér enn einn stórglæsilegan Hnefa. 3. tölublað er troðfullt af textum um lífið og tilveruna sem allir ættu að hafa gaman af. Fjórða tölublað er þegar komið vel á veg. Nú höfum við þegar gefið út meiri texta heldur en kom út fyrir áramót í fyrra, þó félögin sem stóðu að útgáfu Fréttapésa hafi verið tvö. Ég er bara nokkuð stoltur.
•••
Í gær fór ég í búningapartí til Röggu. Heví næs. Ég fór sem Beck. Reyndar voru sólgleraugun mín svo Jarvis Cocker-leg að ég endaði sem einhverskonar cross-over milli Beck og Jarvis Cocker. Ég er líka með dáldið svipaðar tennur og Jarvis Cocker. En þetta var skemmtilegt partí og ég var í rífandi dans-stuði, hef sjaldan dansað svona mikið í einni veislu. Partíið hófst snemma og var þ.a.l. búið snemma og var stemmningin um tvöleytið nokkuð fyndin, þar sem öll pör hússins virtust hafa komið sér fyrir í sófum hér og þar og semi-sofnað. Ég og Svala undanskilin, að sjálfsögðu, enda þurfti ég að dansa svo mikið. Búningar fólks voru af öllu tagi: Abba-flokkurinn var samankomin í heild sinni, Leu prinsessu brá fyrir, sem og karakterum úr Hringadróttinssögu. Willem Dafoe og Bruce Willis voru góðir á því, einnig sem Donny Brasco skelfdi lýðinn. Pink, Kelly Osbourne, Audrey Hepburn, Hunter S. Thompson, Helgi Pétursson, Twiggy, Jane Fonda, Marylin Monroe, Björn Borg, James Bond, Nemó litli, Enrique Iglesias, David Bowie o.fl. voru á svæðinu. Semsagt stjörnufans í Kópavoginum.
•••
Í dag fór ég svo á æfingu með blúsrokk-bandinu Saab, en hana skipa ég, Snorri Helgason og Högni Egilsson. Okkur vantar trommara, en ég held að Maggi Blöðrukisi taki það að sér. Vonandi. Við héldum áfram með lög einsog Spooky Blues, Awakening Blues, Metal Blues og KK Blues, og ég get ekki annað sagt en útlitið sé gott fyrir frumraunina: upphitun fyrir Blúsbyltuna í Norðurkjallara.
Einnig verð ég að minnast á það að ég hitti tvö hressustu strætóbílstjóra heims í dag, sá fyrri var búinn að hækka allverulega í útvarpinu og söng mjög hátt með því sem mér heyrðust vera Beach Boys. Sá seinni var ótrúlega vinalegur og góðlegur og bauð mig velkominn í vagninn og bað mig að gjöra svo vel að ganga inn. Frábærir gaurar, maður.

:: Atli 17:21 [+] :: ::
...

Ca.: Stórfélagsferð var farin á laugardaginn. Við fórum í eitthvað félagsheimili rétt fyrir utan Selfoss, Félagslundur hét það. Þar var komið fremur snemma, enda fóru flestir á rútu sem mér fannst frábært. Það er miklu leiðinlegra þegar fólk mætir á einkabílum, minnkar samstöðu og dregur úr almennri stemmningu. Þýðir líka að fólk getur beilað í morgunsárið án þess að taka til. Reyndar virðist sem eitthvað hafi vantað á almennilega tiltekt því umsjónarmaður hússins hafði samband við nemendafélagið og rektor og hafði m.a. orð á því að mannaskítur hefði orðið eftir á klósettgólfinu. Ég veit ekki hvað er satt í þessu, en þessi ferð var alveg fokking rosaleg. Ölvun var ótæpileg og annar hver maður ældi. Ég hef sjaldan séð svona mikið rugl. En það var geðveikt gaman, dansað til fjögur um nóttina og mikið stuð. Fólk ver frekar súrt um morguninn en hópstopp á KFC reddaði okkur.
Sunnudagurinn fór svo í svefn og afslöppun. Sem betur fer - ég var allur lurkum laminn.
•••
Í gær dæmdi ég svo ræðukeppni uppí FB þar sem heimamenn og MRingar mættust í keppni um hvort ætti að gera byssueign að skyldu á Íslandi í félagi við Odd og Orra. Það var alltílagi, þetta var náttla skítakeppni, samt gaman að þessu. FBingar gerðu nokkur mistök, Gísli hélt uppi þeim ömurlega sið að vera tíu mínútur að drulla sér upp í pontu, en þetta er með því mest pirrandi sem ég verð vitni að. Undanúrslit MORFÍS í fyrra var t.d. steiktasta keppni heims, þar sem bæði FB og VÍ sáu sér ekki fært að mæta upp að púlti fyrr en eftir duglega og ófagmannlega bið. Ógeð. Annars voru FBingar samir við sig, góðir og hressir. Guðjón var þó með skot í fótinn í seinni ræðu; flokkaði fólk niður í gáfnastig og sagði að Íslendingar og MRingar væru á gáfnastigi 2. Þar eð MRingar höfðu mælt gegn byssueign og umræðuefnið var byssueign að skyldu á Íslandi, hlytu Íslendingar að vera óviðbúnir slíkri skyldu. Ekki satt? MRingar gerðu engin svona mistök - voru bara hreint út sagt lélegri. Djöfull sem Jón Bjarni stuðningsmaður var leiðinlegur. Það var samt heví fyndið þegar hann æsti sig massívt í seinni ræðu og afsakaði sig svo ósjálfrátt. Erkifjandi minn Ásdís úr Rimaskóla var best hjá MRingum, og gaman að sjá hana flytja eitthvað annað en ræðu eftir Hafstein Þór Hauksson Fífl sem hún fékk afhenta í umslagi. Hún var best þeirra sem ekki töluðu langt yfir tíma og það skilaði henni ræðumanni kvöldsins. MR unnu á refsistigum, enda voru FB með ein 255.

:: Atli 19:00 [+] :: ::
...

Fyndið: Ég er í skólanum að gera verkefni úr Kaldaljósi. Ég á að skrifa um tímann í bókinni og þ.a.l. fór ég á Google og leitaði fyrst að Kaldaljós og svo að orðinu tími innan þeirra niðurstaðna. Efsta síðan var keipdúnkur atla bollasonar. Hah!

:: Atli 13:32 [+] :: ::
...

Fíflið hann Hrafnkell Stefánsson skólastjórnarfulltrúi sagði við mig í gær að það væri skólafundur í dag kl. 11. Það merkti að ég hefði aðeins þurft að mæta í einn tíma - og ákvað að sleppa því. Hinsvegar var enginn skólafundur og þ.a.l. missti ég af tveimur tímum sökum heimskunnar í Hrafnkatli. Eins gott hann plöggi mér punktafrádrætti fávitinn sá.
•••
Mig langar í:
The Strokes: Room on Fire
The Delgados: Hate
Mogwai: Happy songs for happy people
The Rapture: Echoes
Rjd2: Deadringer
Keith Fullerton Whitman: Playthroughs
The phenomenological boys: Melody, melody, melody, & more melody
Belle & Sebastian: Dear Catastrophe Waitress
Super Furry Animals: The Phantom Power
og miklu miklu meira.

:: Atli 20:10 [+] :: ::
...

Vil aftur benda ykkur á myndirnar. Þessi nær stemmningunni sem ég var í allavega mjög vel.
Lauk annars við Kaldaljós Vigdísar Grímsdóttur áðan. Mér fannst hún rosa fín - get ekki annað sagt en ég sé heillaður. Geysifalleg og hress, en oft hrikalega sorgleg. Djöfull er ég ánægður með þessa seinni íslensku áfanga, þeir eru að gera það fyrir mig sem þeir eiga að gera: kveikja áhuga á íslenskum bókmenntum (og bara bókmenntum yfirhöfuð). Guði sé lof að einkadjöfullinn hefur ekki gleypt skólakerfið enn. Ég hlakka barasta til að losna við mesta skólalesturinn og fá mér bókasafnskort og taka Milan Kundera og Pétur Gunnarsson og Þórberg Þórðarson og Haruki Murakami og hvaðeina. Og þarna Frakkann sem skrifaði heila bók án þess að nota bókstafinn e. Hvað heitir hann aftur?

:: Atli 00:12 [+] :: ::
...

Sófómór fundur Sona Skallagríms var í gærkvöldi. Þó er varla hægt að telja þetta opinberan og viðurkenndan fund, þar eð Þorvald Davíð vantaði fyrir einhvern misskilning og óvæntar uppákomar. En engu að síður. Fundurinn var nokkuð skemmtilegur, menn greinilega farnir að þekkjast nokkuð vel, og margir gullmolar sem fengu að fljóta. Ég ætla ekki að leyna því að mér fannst stofnfundurinn betri - en þessi var mjög skemmtilegur. Jóhann Alfreð, Ræðumaður Íslands, var gestur okkar þar sem Gunnar Jónsson þurfti að rjúka til og spila á tónleikum. Hann (Jói) var þó í ruglinu og fékk einhverjar stelpur í heimsókn, sem var algjörlega fáránlegt og gengur í berhögg við reglur félagsins. Auk þess svaf hann ekki hjá þeim. Það þarf greinilega að aga gestina betur. Þetta endaði svo í allsherjar fylleríisstemmningu þar sem ég sofnaði í rúmi litla bróður hans Braga, Oddur í rúmi Skagafjarðarkuntunnar, Jói í hjónarúminu, Orri og Baldur í sitthvorum sófanum og Bragi í sínu risarúmi. Baldur er mjög líklegur til að skella upp myndum á síðu sinni von bráðar.

:: Atli 12:20 [+] :: ::
...

Ég skemmti mér mjög vel í gær. Partíið heima hjá Ásgeiri var nokkuð skemmtilegt. Reyndar var leiðinlegt að því skyldi hafa verið slúttað, rétt þegar fólk var að tínast inn af ballinu - þetta hefði orðið virkilega feitt eftirpartí. Album Leaf tónleikarnir voru líka mjög skemmtilegir - þó svo að Kippi Kanínus hafi verið hörmulegur.
•••
Busasjó: Leikfélagið stóð fyrir sínu árlega busasjói í gær. Ég hef séð þetta nokkrum sinnum og alltaf gengur þetta út á að einhver busi/busar verði fórnarlamb yfirnáttúrulegra drápsmaskína. Businn verður nokkurskonar leikandi í hryllingsmynd. Í ár var þetta einkar vel heppnað - og við aðrar aðstæður, t.d. í raunverulegu leikriti, hefði ég orðið dauðskelkaður. Úlfurinn lék einhvern illan lækni sem batt busann við stól. Birtan á sviðinu var afar dauf, en annað slagið kom elding og þá glitti í hóp uppvakninga á bakvið sjúklinginn. Mjög óhuggulegt. Endaði svo í myrkvuðu blóðbaði. 9/10
Busamynd: Busamyndin var nokkuð fyndin, sett upp sem leiðarvísir um MH, hvað á að gera og hvað ekki. Þó virðast drengirnir í myndbandafélaginu ekki hafa skilið að það sem maður sér ekki en veit samt er fyndnara en það sem er sýnt fyrir opnum tjöldum. Þannig hefðu þeir mátt sleppa því að sýna beygðan busa og taktfasta hreyfingu á bakvið; Magga grípa um tittling Jóa og hreyfa höndina í sífellu og klámmyndaatriðið var full ítarlegt og of langt. Mun skynsamlegra hefði verið að áhorfendur fengju að lesa milli línanna. Samt mjög fyndin. 7/10

:: Atli 16:48 [+] :: ::
...

Í dag var busadagur. Sérkennilegur dagur, þykir mér. Busarnir boðnir velkomnir með niðurlægingu og jafnvel viðbjóði. Þó var lítið um það í dag (ég sá allavega ekkert þess efnis). Þema dagsins var Bandaríkin (11. september, sjáið til). Ritstjórn Fréttapésa sendi frá sér sérútgáfu Hnefans sem fjallaði að mestu um Bandaríkin á einn eða annan hátt - alltaf neikvæðan þó. Einnig héldum við úti bási þar sem busar þurftu að koma til að fá danskortið sitt útfyllt. Okkar bás var mjög sérstakur; við kröfðumst þess einungis af busunum að þeir ræddu við okkur - ættu þægilegt spjall við eldri nemendur. Ef við kunnum vel við þá fengu þeir svo samloku með hnetusmjöri og sultu. Slík samloka má með Macaroni's & Cheese sannlega kallast þjóðarréttur Kana. Busarnir voru æði misjafnir. Sumir voru rosalega feimnir, og maður þurfti að hafa sig allan við til að heyra hverju þeir svöruðu. Aðrir voru upptjúnaðir og leiðinlegir - öfgahressir - höguðu sér ekki í samræmi við sjálfa sig. Bestir voru þeir sem voru óhræddir, en um leið í gervi einskis.
•••
Í kvöld er svo Busaballið. Ég á ekki miða, þó mig langi til að fara. Ég held að það verði rosalega gaman. En sem betur fer er ég öngvu að síður að fara að skemmta mér. Það kom nefnilega í ljós í gær að eins manns hljómsveitin The Album Leaf spilar í Austurbæjarbíói í kvöld. Ég held nokkuð upp á plötu sveitarinnar One Day I'll be on Time, en af henni (og öðrum) má sækja MP3 skjöl á heimasíðunni hér að ofan (veljið discography). Þess má einnig geta að ég heyrði fyrst í þessari sveit í Norðurkjallara á busaári mínu, en Inga Lára nokkur var að spila diskinn. Áður en ég held á tónleikana ætla ég þó í partí til Ásgeirs, en þangað ætla nokkuð margir. Eftir tónleikana býst ég við að fara aftur þangað og dansa sjálfan mig í svefn.

:: Atli 16:41 [+] :: ::
...

Nú hefur könnunin hér til vinstri verið uppi í allt sumar og kominn tími á að kippa henni niður. Niðurstöðurnar komu mér nokkuð á óvart - ég átti reyndar von á því að Grettir yrði efstur, og það var hann svo sannarlega með helming greiddra atkvæða. Hinsvegar var ég ósáttur við að langbesta myndasagan, Ljóska, skyldi ekki enda nema með 7% atkvæða - en hún hlaut mitt atkvæði. Einnig fannst mér sérkennilegt að nokkur hefði greitt Hundalífi sitt atkvæði, lít reyndar á sem það hafi verið gert í einhverskonar gríni. Annars fékk hinn sérameríski húmor í Smáfólki 21% og Daninn Ferdinand 15%. Hið ágæta Dýraglens endaði á botninum með 3%. 175 tóku þátt.
•••
Annars vantar mig miða á Busaballið - hringið í 847 9290 ef þið getið reddað mér einum svoleiðis.

:: Atli 13:19 [+] :: ::
...

Næstkomandi föstudag verður annar fundur gáfumannaklúbbsins Synir Skallagríms haldinn. Gestur fundarins verður enginn annar en Gunnar Jónsson, en hann er þekktur úr hljómsveitum á borð við Coral og Three Geez og fyrir afrek sín sem stuðningsmaður FB. Þetta ætti að verða skemmtilegt.
•••
Ég óska hér með eftir bassaleikara og trommuleikara í poppband. Bandið mun flytja píanóbaseraðar ballöður sem ég syng svo yfir hugljúfa texta. Kannski vantar mig gítarleikara líka.
•••
Tékkið á bloggi Grétars H. Gunnarssonar, en hann ætti að vera MHingum kunnugur síðan hann stýrði nemendafélaginu veturinn 2001-2002. Nýfarið hefur hann sést í skóauglýsingum - og skv. Búnaðarbankanum er greyið að drukkna í skuldum.

:: Atli 15:57 [+] :: ::
...

Ég hef engum skyldum að gegna beinlínis, svo ég ætla ekki að afsaka bloggleysið - ég hlýt sjálfur að ákveða hvenær skal bloggað og hvenær ekki.
•••
Félagslíf og lífsnautnir hafa átt hug minn og hjarta upp á síðkastið. Hljómsveitin Nortón hóf undirbúning undir tvenna tónleika, en svo þurftum við að aflýsa sökum fjallgöngu sem MH boðaði til. En það var samt alveg geðveikt gaman í þessari göngu, maður komst í snertingu við landið og það myndaðist líka rosalega skemmtileg stemmning í hópnum. Mér fannst dáldið svona einsog ég væri kominn aftur í grunnskóla - allir virtust þekkjast, og enginn mórall til staðar. Hver hefði trúað því að ég væri í leikjum með Conrad James, Sigrúnu rauðhærðu og Sóleyju Þóris? Ekki svo að skilja að þetta sé slæmt fólk - við höfum bara eiginlega engin samskipti svona dagsdaglega. Mér leið virkilega vel í þessari ferð, og mér þótti vænt um alla krakkana og kennarana líka, dálítið sem ekki hefur gerst síðan í Réttó.
Fyrst ég er í þessum pælingum langar mig aðeins að tala um busa. Busar eru stórkostlegt fyrirbæri. Þeim finnst lífið svo skemmtilegt. Þeir eru ástfangnir af öllu. Hver einasta mínúta er ný upplifun fyrir þeim. Nýjir vinir, kossar og kelerí, lífið og listin. Böll og partí og tónleikar og svona mætti áfram telja. Ég öfunda hvern þann sem var að hefja menntaskólagöngu sína. Ég sé efnilega stráka og stelpur, fólk sem á eftir að meika það í MH. Ræðumenn, tónsnillingar, húmoristar, leikarar...
Ég var aldrei busi. Og mikið sem ég harma það. Ég vildi óska þess að mér hefði verið gefið tækifæri til að vera alvöru busi. Sko: Þegar ég byrjaði í MH voru þrír bestu vinir mínir búnir að vera þar í ár. Í gegnum þá var ég líka kunnugur sæg fólks sem ég hafði m.a. hitt í partíum - busapartíunum þeirra. Þannig var mér í rauninni strax ýtt inná annað ár. Ég kynntist ekkert svo mörgum nýjum - allavega engum sem ég hefði getað ímyndað mér að ég myndi hitta utan skóla. Ég fór aldrei í partí þar sem fullt af ókunnugum krökkum komu saman til að skemmta sér. Meiraðsegja fyrirpartí busaballsins míns fór fram heima hjá stelpu á öðru ári með krökkum á öðru ári (reyndar var nýbúið að leysa upp busapartíið sem ég ætlaði í þegar ég kom). Ekki svo að skilja að þetta hafi verið leiðinlegt ár - síður en svo - það bara var ekki jafn ferskt, jafn sterk upplifun og ég ímynda mér að það hefði orðið ef ég hefði verið jafn glórulaus og meðalbusinn. Og þetta kristallast á ný í því að ég mun útskrifast á einungis þremur árum, stytta menntaskólagöngu mína um heilt ár. Ég er næstum því farinn að fá bakþanka - ætti ég að taka þetta fjórða ár, þó ekki væri nema haustönnina, til þess að reyna að endurheimta eitthvað af busaárinu sem ég missti, eða er það of seint? Ég hallast að því síðarnefnda.
Mér þætti rosalega vænt um kóment jafnaldra minna.

:: Atli 21:17 [+] :: ::
...