:: keipdúnkur atla bollasonar ::

:: mánudagur, október 27, 2003 ::

Já það var bara sama gamla ruglið um helgina. Föstudagurinn var alveg príma, við Orri skelltum okkur heim til Laufeyjar, vinkonu hans Odds og fyrrum hjákonu Leós. Hún er nokkuð lúnkin týpa og þar sátum við og fylgdumst með síðari hluta Idol yfir bjór og spjalli við hressa MRinga, sem voru okkur þó ókunnugir. Rosa sætar stelpur þarna í MR. Oddur var þegar nokuð ölvi þegar við mættum, enda vissi hann vel, einsog við allir að stefnan yrði síðar um kvöldið tekin heim til ofurkappans Balla Kri, en hann stóð fyrir VÍ jet-set partíi. Á leið okkar þangað rákumst við á busa í MH, en ég fullyrði að þetta séu svölustu busar sem skólinn hefur tekið á móti síðan ég valsaði inn í grænum buxum og blárri Adidas peysu, með lubba og týpugleraugu. Einn þeirra minnti á einhverskonar bræðing Jimi Hendrix, Albert Hammond Jr. og John Lennon, meðan annar var dáldið eins og tja, hippi. Hann spurði okkur líka nokkrum sinnum hvort við gætum reddað honum meskalíni. Eftir nokkuð langt spjall við þessa meistara, þar sem við fengum tækifæri til að stæra okkur af reynslu í hinum harða heimi, ruddumst við inn til Ásgeirs sem býr þarna í næsta nágrenni og dextruðum hann til að skutla okkur. Oddur þakkaði fyrir sig með því að pissa á húsið hans. Þegar við mættum til Balla var partíið í fullum gangi og geysilegt stuð. Ég hitti nokkra gamla félaga: Brynjar (fyrrum porter - núverandi fjárhirðir), Þorgerði (fyrrum næstumþví kærasta - núverandi formaður listó) og Jónas (fyrrum bjölluhristir - núverandi formaður skemmtó), svo dæmi séu tekin. Þarna var drukkið og dansað og rætt um heima og geima. Ég átti langt spjall við Byssuna og át heilan kassa af jarðarberjum á meðan. Eitthvað virtist bróðir hans Balla vera ósáttur við keipdúnk, og gerði tilraunir til að henda mér og mínum vinum út eftir að allir aðrir voru farnir. Það lagðist ekki vel í okkur, við vildum heyra þetta frá Baldri sjálfum. Enda stungum við okkur í bæinn með foringjanum og flökkuðum milli staða þar til við enduðum sauðdrukknir á Celtic Cross eftir að hafa blekkt Danann og einhverja byttu til að bjóða okkur upp á tequila. Baldur fær props fyrir bjórinn. (Reyndar skuldaði hann mér fyrir Bombayið sem hann stal af mér í sumar, bastarðurinn sá...) Um fimmleytið hugðum við að heimleið. Ég heyrði á tal tveggja manna sem voru á leið í Fjörðinn. Ég stökk með á bankaði á gluggann hjá Svölu kl. hálfsex, henni til mikillar ánægju. Signý gisti hjá henni þessa nótt, en það sakaði ekki, við þrískiptum rúminu einfaldlega. Þegar ég vaknaði verkjaði mig óþægilega mikið í höfuðið. Ég skalf yfir kaffinu og meððí sem Jonní (mamma Svölu) hafði keypt og svitnaði. Ég lagaðist þó fljótt, og var þá kominn í gír fyrir kvöldið. Högni kíkti á mig til að sækja bjór, en það fór ekki betur en svo að við vorum farnir að búa til elektrónískt indí-rokk saman. Lofar vægast sagt góðu. Síðan ákváðum við að skella okkur á Bítlaball á NASA, ásamt Ragnheiði Sylvíu og Svölu. Það var ágætt. Bítlavinafélagið (sem lék fyrir dansi) hefði alveg mátt slaka aðeins á íslensku lögunum og fókusera bara á fjórmenningana frá Lifrarpolli. Samt gott gaman, og DeVitos á leiðinni heim var alveg að gera sig. Frekar góðar pizzur.
•••
Þetta sem hér er að ofan er svokölluð hraðfærsla, rituð á innan við 5 mín.
•••
Bróðir minn er alveg úti að skíta varðandi sveitina Arab Strap. Það er dáldið fyndið band, oft ruglað saman við Belle & Sebastian (sökum nafns þeirra síðarnefndu á þriðju plötu sína: The Boy With The Arab Strap) Ekki bætir úr skák að kóver nýjustu plötu Arab Strap er alveg einsog það sé B&S kóver einsog sjá má hér. Takið eftir týpunni af ljósmynd, hvernig það er eiginlega bara einn litur í henni og leturgerðinni og hvernig stafirnir koma yfir miðja myndina. Dáldið keimlíkt þessu, ekki satt? Bæði böndin eru skosk.
Allavega, Arab Strap er fínt band, Monday at the Hug & Pint frekar góð plata og tónleikareynsla Sverris greinilega ekki að gefa réttu myndina. Eða það finnst mér.

:: Atli 18:20 [+] :: ::
...

Því er ekki að neita að þegar litið er yfir blogg síðustu vikna, jafnvel mánaða, þá sér maður strax að ekki er mikið í þau spunnið. Þau eru ósköp andlaus, einungis frásagnir af nýliðnum fylleríium. Back in the days bloggaði ég um hjartans málefni, heimspekilegar vangaveltur komu fyrir, spennandi frásagnir af daglegu amstri, stjórnmálaleg umræða og menningarleg. En ekki lengur. Ég gæti bloggað núna um nýliðna helgi, þar sem ég drakk Absinth, skipti á fánum, djammaði með hljómsveitinni TV on the Radio, stakk af leigubílstjóra gegn vilja mínum, fékk morðhótun, spilaði Drekktu betur, sá Prosaics, fyrrnefnda TVotR og Cpt. Comatose og undi mér vel; en það yrði bara enn önnur fyllleríissagan. Ekki svo að skilja að ég sé kom með leiða á djammi og slíku, ég er bara kominn með leiða á því að rita um það. Eða öllu heldur: ég held að fólki þyki ekkert svo gaman að lesa um það og geri það öðru fremur af gömlum vana. Mér finnst svosem alltílæ að eiga þetta sem minnisvarða um liðna tíð, en ég efast um gildi þess fyrir ykkur, kæru lesendur. Þess vegna spái ég lækkandi bloggtíðni, eða þá, sem væri náttla best: betra bloggi.
Kemur í ljós.

:: Atli 23:59 [+] :: ::
...

Þá er vetrarfríið svokallaða gengið í garð. Ekki leiðinlegt. Ég á von á miklu sumbli og gamani næstu fjóra dagana. Nema daginn sem ég þarf að skrifa 6-8 síðna ljóðaritgerðina mína.
•••
Svo bíð ég spenntur eftir sendingu frá Bandaríkjunum með nýju Strokes og Belle & Sebastian og The Rapture og The Notwist og The Polyphonic Spree. Reyndar barst mér e-mail um að Strokes platan væri uppseld og þ.a.l. tefðist sendingin nokkuð. Ég bíð rólegur - enda fylgir sérstök 7" smáskífa með, svona collectors' item.
Víííí...

:: Atli 17:53 [+] :: ::
...

RÚV sýnir teiknimyndaþáttaröðina Totally Spies á barnatíma. Ég varð fyrir því að sjá þennan þátt í gær. Þátturinn fjallar um tvær ofurheimskar stelpur frá Beverly Hills sem eru útsendarar einhverrar stofnunnar. Þær eru með stanslaus gelgjulæti og minna á Aliciu Silverstone í hinni ágætu mynd Clueless. Þetta er svosem allt í lagi (reyndar var þátturinn ótalsettur og með texta, sem oft á tíðum var nokkuð langur og flókinn), en illu öflin sem stelpurnar eru að berjast við eru vægast sagt skrítin. Andstæðingar hnattvæðingar, mótmælendur neyslu- og efnishyggju og fólk sem er á móti verslunarklösum og Kringlum. Þetta voru illu öflin í heiminum. Er það bara ég, en er ekki massífur bandarískur heilaþvottur þarna á ferð? Er eðlilegt að efnishyggja sé talin af hinu góðu og jafnvel nauðsynleg? Mér var tæplega skemmt.

:: Atli 15:44 [+] :: ::
...

Tilnefndur er Bragi nokkur sem bloggstríðsmaður Íslands. Ég hef sjaldan séð mann lenda jafn illilega upp á kant við annað fólk í Netheimum, maðurinn er með þrjár kæruhótanir á bakinu á sér - þó maður viti að þær skríði aldrei upp úr hótunaregginu. En ótrúlegt samt hvað fólk getur tekið svona (að mér virðist) sakleysisleg bloggstríð nærri sér. Allt er nú til.
•••
Svala mín er 19 ára í dag. Óskið henni nú til hamingju með það. Hún var með kaffi og kökur á heimili sínu í gærdag í tilefni þess. Veitingarnar voru geysigóðar og einnig fékk Svala rosalega fínar gjafir. Hún fékk eina þrjá diska, tvær bækur, eina DVD mynd, fullt af snakki, mynd af Harrison Ford í gervi Indiana Jones o.fl.
•••
Á föstudaginn sá ég kvikmyndina Thirteen í bíó, en hún var nokkuð góð. Minnti á Kids í ýmsum atriðum, var svona nokkurskonar Suburban Kids og fjallaði um aðeins yngri krakka. Þarna er líka tekið á heimilisaðstæðum sem skapast og tilfinningalegum kaos, meðan Kids er í raun ísköld mynd (en fokking góð fyrir því).
•••
Laugardaginn drakk ég bjór með toppliði; Högna og Andra, Orra, Sóleyju og Hrafnkatli rauða. Við ræddum heimsmálin, þó helst þau menningarlegu; og Andri og Orri skiptust á tölvulúða-upplýsingum. Einnig var Love Me Do Bítlanna tekið í hálfgerðum pönk-fjöldasöng. Það var mjög gaman. Ég er búinn að vera taka saman svona topp 5 lista yfir bestu fyllerí ársins 2003, er kominn með fjögur sem eru alveg pottþétt inni. Athygli vekur að Oddur Ástráðsson var þátttakandi í þrem þeirra, svo hann hlýtur að vera nokkuð skemmtilegur gaur. Þetta er merkilegt í ljósi þess að við hittumst ekkert svo oft, höngum ekki saman dagsdaglega. (T.d. er Orri með á þeim öllum, en það er ekkert undarlegt þar eð við hittumst ca. 7 daga vikunnar, skiljiði?)

:: Atli 14:28 [+] :: ::
...

Dáldið síðan seinast.
Bara leti til að skýra það.
Tók tvö kaflapróf - gengu ekki alveg nógu vel, eða svona.
Á föstudaginn fór ég á mjög skemmtilegt djamm. Hóf leikinn á því að trylla lýðinn sem hljómborðsleikari Nortón í Norðurkjallara. Tónleikarnir heppnuðust ljómandi vel, þrátt fyrir smá tæknifokk sem eyðilagði eiginlega eitt lag (fyndið að það lag heitir einmitt Ergelsi. Hélt úr NKJ út að HÍ þar sem Októberfest stóð sem hæst. Þar hitti ég margan manninn, en hitinn og mannfjöldinn þar var nokkuð óbærilegur svo ég stoppaði stutt áðurn ég fór í ótrúlega skemmtilegt partí heima hjá Högna og Andra í tilefni af afmæli þeirra bræðra og Andra Ólafssonar. Stemmningin þar var þétt og ég rökræddi hitt og þetta við hina og þessa menn. Menn kvöldsins voru án efa Jónas og Maggi, en þeir voru ansi skrautlegir og aðrir en maður á kannski að venjast þeim. Skrípi kvöldsins er án efa Pétur beikon sem sármóðgaði mig og sagði að Maus hefðu verið betri en Nortón fyrr um kvöldið. Og að heyra svona frá annars smekklegum manni var ólýsanleg tilfinning. Á neikvæðan hátt. Svona fer rokkið með fólk.
•••
Laugardagur fór í almenna afslöppun áður en ég hélt á fund Sona Skallagríms. Allir nema ég og Orri fá ávítur fyrir að vera fáránlega seinir á því. Þetta gerði það að verkum að ölvunarstig manna varð ójafnt. Þessi fundur var öllu rólegri en fyrri fundir, en skemmtilegur engu að síður. Ég vaknaði kl. 7 í sófanum hjá Orra og hjólaði mér heim til svefns.
•••
Í gær sá ég rosa góða mynd, Donnie Darko. Svona dramatísk vandamála/ástarsaga með sci-fi ívafi í horrormynda búningi. Hljómar frekar illa en virkar frekar vel. Spennan er á stundum óbærileg - og ég var stundum með kökkinn í hálsinum. Svo sussaði ég tvisvar á einhverjar busastelpur sem voru með leiðindahávaða. Reyndar sagði ég þeim að halda kjafti. Svölu fannst það full langt gengið. Mér fannst það dáldið fyndið.

:: Atli 15:03 [+] :: ::
...

Nú er það ekki gott blogg að vitna bara í Moggann og/eða önnur rit, en þó verð ég að vekja athygli á einkar góðum Velvakanda og Víkverja í dag.
Í fyrsta lagi skrifar utanaflandi-lúði:

Einnig hef ég fundið að því við ritstjóra Morgunblaðsins hve lítið af fréttum berast frá Bolungarvík sem er í engu samræmi við það sem er að gerast hér og þá fjölbreyttu mannlífsflóru sem hér er að finna.

Yeah, right; allt að gerast á Bolungarvík...djöfull er ég ekki að kaupa þetta.
Í öðru lagi er stórskemmtileg umkvörtun til skemmtistaðaeiganda bæjarins:

Ég óska eftir dansgólfi sem er stærra en frímerki svona eins og Glaumbær var í gamla daga. Dansgólfi þar sem hægt er að taka krúsidúllur án þess að trampa á næsta manni við hress lög

Og undir ritar Dansfífl. Þetta finnst mér skemmtilegt - verð umkvörtun og sett fram á alminlegan hátt, svona svipað og gæjinn sem ritaði í Velvakanda í vor og spurði: „Nú þegar stríð er hafið í heiminum veltir undirritaður því fyrir sér hvort nokkursstaðar sé hægt að fá gasgrímur?“ Leó benti mér á þetta, en við höfðum á tilfinningunni að þarna væri geysifær prósasmiður á ferð. Vel á minnst, hvernig er staðan í prósastríðinu, ef þú vildir minna mig á það Bragi.
Allavega, Víkverji skrifar svo um breyttan heim og breyttar kröfur kynslóða. Skemmtileg grein sem ég mæli með. Sérstaklega þó frásögninni af ömmu Víkverja.

:: Atli 19:05 [+] :: ::
...