:: keipdúnkur atla bollasonar ::

:: mánudagur, janúar 31, 2005 ::

Pitchfork hafa greinilega verið að njósna um kallinn (mig), því í dag birtu þeir lista yfir 100 bestu smáskífur hálfáratugarins (þ.e.a.s. áranna 2000-2004) og á mánudaginn næsta er von á sambærilegum lista yfir 100 bestu breiðskífurnar. Smáskífur eru miklu óumdeilanlegri heldur en plötur og ég er allt að því sammála lagavali Pitchfork, þó mér þyki hiphopp vera alltof áberandi. Ég sakna líka „Someday“ m/Strokes og „Ghostwriter“ m/Rjd2. Um röðina má aftur deila, t.d. hefði toppsætið endað öllu neðar á mínum eigin lista (ef það hefði komist á blað). Birgir Ísleifur vill meina að svona listar séu mjög flottir, en maður megi alls ekki taka röðina alvarlega. Hann hefur margt til síns máls. Annars virkilega flottur og raunhæfur listi hjá Pitchfork og enn ein rósin í hnappagat þeirra.

Plötur
Mugison: Mugimama - is this monkeymusic?
Chris Clark: Clarence Park
Air: Talkie Walkie
Belle & Sebastian: Fold Your Hands Child, You Walk Like a Peasant
James Brown: Live at the Appollo 1962
Beach Boys: Pet Sounds

:: Atli 17:58 [+] :: ::
...

Það eru virkilega margir þeirrar skoðunar að háskólapólitík skipti engu máli. Þeirra á meðal er vel gefið og vel upplýst fólk. Síðastliðin ár hefur SHÍ verið þögult sem gröfin. Innritunargjöldin í háskólann eru búin að hækka um 20.000 kr. frá árinu 2001 en SHÍ hefur hvorki hreyft legg né lið. Stúdentablaðið, sem á að vera málgagn háskólanema, tók forsíðuviðtal við Þorgerði Katrínu um daginn, en hún þurfti ekki að svara fyrir þessa hækkun. Það er hlutverk stúdenta, sama hvar þeir standa í flokkapólitík eða á hægri/vinstri skalanum, að skoða hlutina með gagnrýnu hugarfari. Hér áður fyrr (og ég er ekki að tala um þegar Víetnam-stríðið var eða eitthvað...heldur fyrir svona fimm sex árum) þá létu stúdentar virkilega í sér heyra þegar á þeim var brotið. Og oftar en ekki tóku stjórnvöld, eða háskólayfirvöld, mark á háskólanemum og barátta þeirra bar árangur. Í tíð núverandi meirihluta heyrist ekkert í stúdentum, og stúdentar sjálfir vita ekki einusinni af tilvist SHÍ. Almennt áhugaleysi um háskólapólitík ríkir. Þetta er fyrst og fremst vegna þess að núverandi meirihluti SHÍ er ekki nógu duglegur að vekja athygli á stúdentaráði, bæði meðal stúdenta og úti í samfélaginu. Stúdentar eru 9000 talsins og rödd þeirra á skilið að heyrast. Hátt. SHÍ á að berjast fyrir hagsmunum allra stúdenta, sama hvaðan þeir koma, sama hvað þeir eiga mikla peninga, sama af hvaða kyni þeir eru, og síðast en ekki síst óháð stjórnmálaskoðunum þeirra. Undir forystu Röskvu ætlar stúdentaráð að endurheimta hlutverk sitt sem gagnrýninn en sanngjarn vettvangur til skoðanaskipta. Röskva ætlar að koma stúdentaráði aftur í eldlínuna þar sem stúdentar hafa virkilega eitthvað að segja. Á ekki nema þremur árum hefur SHÍ horfið án þess að skilja neitt eftir sig. Við höfum misst fulltrúa okkar í nefndum stjórnvalda og við höfum misst allan brodd. Röskva neitar að taka þátt í þessum feluleik og ætlar að snúa vörn í sókn.

:: Atli 22:36 [+] :: ::
...

Árið 1998, fyrir sjö árum, gerðist það í febrúarmánuði að við keyptum bæði tölvu og bíl til heimilisins. Bíllinn var SAAB 9000 Turbo og tölvan var Power Macintosh G3. Febrúarmánuður ársins 2005 er handan við hornið, og í dag endurtóku tíðindin frá 1998 sig; þ.e.a.s. í dag festi heimilið bæði kaup á nýjum bíl og nýrri tölvu. Bíllinn var Ford Mondeo og tölvan er iMac G5. Við hana sit ég núna og skrifa í Firefox á MacOS X. Þetta er í fyrsta sinn sem ég nýti mér stjórnborðið utan um Blogger (Word-fítusana; leturgerðir, liti, skáletrun, feitletrun o.s.frv.). iPodinn minn (sem hefur hlotið nafnið Flóki) er að fyllast og lífið leikur við mig. Ég er einsog lítill strákur sem var að fá afmælisgjöf.

:: Atli 19:40 [+] :: ::
...

Það myndi vissulega vekja furðu eitt og sér ef á sýningunni Lobster or fame, sem var í Listasafni Reykjavíkur fyrr á árinu en hefur verið flutt í Smekkleysubúðina, væri að finna ljósmynd af einstaklingi sem er allt að því nákvæm eftirmynd Sillu. En málið er flóknara en það. Ekki er bara mynd af stúlku sem er óhugnanlega lík Sillu, heldur er líka mynd af manni sem er óumflýjanlega nákvæmlega eins og Biggi. Við nánari athugun kemur í ljós að sá maður er reyndar þekktari sem Bogomil Font eða Sigtryggur Baldursson, en hann virðist samt enginn annar en Bigginn (aka Donnie Brasco) á þessari mynd sýningarinnar. Ég hvet ykkur til að taka nettan Hvar er Valli? á þetta og tékka á babarnum.

Plötur
Madvillain: Madvillainy
Fiery Furnaces: Gallowsbirds' Bark

:: Atli 02:11 [+] :: ::
...

Yfirlýsing til meðlima gáfumannafélagsins Synir Skallagríms.
Hér með staðfesti ég að næsti fundur félagsins er svo sannarlega á mínum herðum og ófremdarástand ríkir vegna þess að tæpt hálft ár er liðið frá þeim síðasta. En þó vil ég að meðlimir félagsins hafi það hugfast að á þessu tímabili hef ég þrisvar sinnum boðað til fundar á heimili mínu. Í hvert skipti strandaði hugmyndin á fjarveru einhvers annars meðlims. En ég skal standa við skyldu mína. Hér með boða ég til fundar með góðum fyrirvara: Hinn 11. eða 12. febrúar (eftir því hvort hentar meðlimum betur) verður sjötti fundur Sona Skallagríms haldinn í umsjá Atla Bollasonar. Það er einlæg ósk hans að þið sjáið ykkur fært að mæta, sæmilega klæddir (en sá siður hefur lagst af á síðari fundum), og óska einnig eftir sameiginlegri mötun áður en eiginlegur fundur hefst.

Virðingarfyllst,
Atli Bollason

:: Atli 13:10 [+] :: ::
...

I think I'll go home and lie very still,
feigning terminal illness.
Then the neighbours will all troop over to stare,
my love, perhaps, among them.
How she'll smile while the specialists
snarl in their teeth! -
she perfectly knows what ails me.

Þetta er egypskt ástarljóð frá ca. 1300-1100 f.Kr. (þýtt á ensku, að sjálfsögðu). Dálítið skrítið að hugsa til þess að hlutirnir hafi ekki breyst svo mikið sl. þrjú þúsund ár.

:: Atli 15:33 [+] :: ::
...

Þá er það opinbert. Kallinn (ég) vermir barasta þriðja sæti lista Röskvu til Stúdentaráðs. Það má með sönnu segja að Háskólinn eigi undir högg að sækja sem aldrei fyrr. Stjórnvöld eru að reyna að koma á skólagjöldum poco a poco með bellibrögðum og klækjum; LÍN er tímaskekkja; og frásagnir af fötluðum nemendum sem hafa horfið frá námi vegna aðgengiserfiðleika og skorti á skilningi vekja undrun. Vaka hreykir sér af því að hafa opnað Þjóðarbókhlöðuna en gleymir því að það var í þeirra tíð sem henni var lokað. Röskva vill meira, við viljum snúa vörn í sókn. Við viljum ekki berjast við að klóra í bakkann og halda þeim takmörkuðu réttindum sem þegar eru til staðar - heldur viljum við að baráttan snúist um aukin tækifæri og fullkomið jafnrétti til náms.
Ég fór síðan ásamt Röskvu-fólkinu í félagsheimili í Hvalfirðinum í nótt. Þar var farið yfir stöðuna og síðan voru menn að gutla í bjór og skemmtiatriðum fram eftir nóttu. Einstaklega gaman; og sérstaklega fannst mér ánægjulegt að geta rætt um Olde Vechte og deilt reynslu minni þaðan með öðrum sem þekktu til. Einnig voru umræður um femínisma fróðlegar og skemmtilegar.
Hin stórkostlega Nortón lék danstónlist að listakynningu lokinni á Grand Rokk sl. föstudagskvöld. Bókmenntafræðinemar fjölmenntu og dönsuðu sig dasaða framan við sviðið. Menn tóku vel í framtíðarfönkið og Nortón-árið byrjaði bara vel (þrátt fyrir að hinum hljómsveitunum hafi þótt við vera fulllengi á sviðinu, sem varð til þess að slökkt var á okkur í seinasta laginu, Michael Jordan). Ég þakka öllum sem mættu.

Plötur
Madvillain: Madvillainy
The Strokes: Is This It
Love: Forever Changes
Michael Jackson: Off The Wall
Pavement: Crooked Rain Crooked Rain

:: Atli 13:40 [+] :: ::
...

NORTÓN Á GRAND ROKK ANNAÐ KVÖLD!

Endurkoma Nortón verður haldin hátíðleg annað kvöld (föstudagskvöld) á Grand Rokk þegar hin sívinsæla og stórgóða Nortón mun hefja starfsár sitt með gleði og glaum. Tónleikarnir hefjast um kl. 23, svo það er kjörið að sötra tvo kalda yfir Ídolinu heima og láta síðan sjá sig í stuðinu á Grand Rokk. Nortón til halds og trausts verða hljómsveitin Reykjavík frá Ísafirði og rokkhundarnir í Jan Mayen.
Sjáumst.

:: Atli 13:53 [+] :: ::
...

Mér hefur verið legið nokkur á hálsi fyrir að gagnrýna stafsetninga- og/eða málfarsvillur hjá öðrum bloggurum. Ég er spurður hvernig ég nenni að standa í því að „prófarkalesa“ blogg annarra og hvort ég telji það yfirleitt í mínum verkahring. Um það má deila, en sannleikurinn er sá að þeir sem blogga eru að „gefa út“ efni hvort sem þeim líkar það betur eða verr. Efnið verður að vera birtingarhæft. Ég geri þá kröfu til sjálfs míns að lesa bloggfærsluna yfir áður en hún er birt og hreinsa hana af flestum innsláttar- eða stafsetningarvillum. Ég skulda lesendum mínum vönduð vinnubrögð og þeir eiga þá alúð skilda. Það er bara stigsmunur á því að senda frá sér efni sem a) er ekki lesið yfir eða b) manni er sama um hvort sé vel eða illa skrifað; og hefðbundnum gelgjuskrifum á blog.central.is/14ara. Þó skal hafa í huga að auðvitað - auðvitað - geta slæðst með innsláttar- og málfarsvillur þrátt fyrir yfirlestur. Annað væri ómannlegt. Síendurtekin mistök eru hinsvegar bæði bloggaranum og lesendum hans til trafala.
Ég hef oft fengið ábendingar í kóment-þræði mína þar sem mér er bent á að eitt eða annað í stafsetningu eða orðavali mætti betur fara og ég fagna slíkum ábendingum þar eð þær gefa til kynna að lesendur mínir séu vakandi og beri hag keipdúnksins fyrir brjósti. Hinn sama tón kveður þó ekki alltaf við þegar ég bendi öðrum bloggurum á hið sama. Vissulega mætti ég vera kurteisari í ábendingum mínum, og játa reyndar að oft hefur kurteisin í þeim efnum farið fyrir ofan garð og neðan, en það er þó fyrst og fremst áhugi minn á íslenskri tungu og kröfur til bloggarans sem ég hef að leiðarljósi þegar slíkar athugasemdir eru gerðar. Með þessum stutta pistli vonast ég til að bloggheimur taki gagnrýni minni opnum örmum og líti á hana sem þann virðingarvott sem hún virkilega er.

Plata
Beastie Boys: Paul's Boutique

:: Atli 09:08 [+] :: ::
...

Ég er lengi búinn að reyna að klambra saman blogg-árslista, þeas. lista yfir bestu bloggara seinasta árs. Þetta hefur verið mikil þrautaganga og er í raun enn ekki lokið því ég hef ákveðið að raða ekki í slíkan lista heldur nefna einungis nokkra bloggara sem ég hafði gaman af að lesa á síðasta ári. Það skal þó haft hugfast að blogglestur minn dróst mikið saman þegar leið á árið og einnig breyttist blogghringurinn nokkuð, svo þeir sem ég las mest undir lok ársins verða meira áberandi en hinir sem ég las sem mest í upphafi þess.

Bryndís & Svala
gefmerfive.blogspot.com
Það er nú gaman að ruglinu í stelpunum. Hvor þeirra hefur sérstakan og persónulegan stíl. Bryndís bullar bara, en Svala er dagbókarmiðaðri þó bullið eigi sinn málsvara hjá henni líka. Tíðnin hríðlækkaði hjá stelpunum eftir því sem leið á árið en gæðin hafa haldið sér.

Tobbi
torleifur.blogspot.com
Við Tobbi þekkjumst nú ekkert sérstaklega vel, en ég hef þó alltaf gaman að því að hitta hann og tónlistarnördast með honum. Ótrúlega geðþekkur náungi. Bloggið hans er svipað og hann, hógvært og góðhjartað. Hann er mest í dagbókarfærslum, en skreytir á skemmtilegan hátt. Hann mætti samr passa málfræðina aðeins. Auk þess er gaman að fylgjast með hvaða tónlist er að heilla kappann hverju sinni.

Stígur
mrhelgason.blogspot.com
Ég verð að játa það að ég les bloggið hans Stígs ekkert svo oft, en í hvert skipti sem ég geri það fyllist ég undrun yfir því hvers vegna ég lesi það ekki oftar. Færslurnar eru gríðarlega vandaðar, svo vandaðar að ég fyllist sjálfur skömm og minnimáttarkennd (enda mínar færslur gjarnan hraðsoðnar, t.d. þessi). Stígur pælir í öllu milli himins og jarðar og er mikill smekkmaður.

Krummi
thedownwardspiral.tk/
Krumma les ég enn sjaldnar en Stíg, og þ.a.l. heillast ég enn meira í hvert skipti sem ég hef rænu á því að smella á tengilinn til hans. Hann skrifar mikið um kvikmyndir og ástríða hans á viðfangsefninu skín í gegnum skrifin. Einnig má lesa hjá honum vel ígrundaðar heimspekilegar ritgerðir sem snerta gjarnan á heimsmynd hins tvítuga nútímamanns - og allir eiga að geta tekið undir með honum hvaðan sem þeir koma eða hvern þeir þekkja.

Helgi Hrafn
holyraven.blogspot.com
Helgi Hrafn bloggar ekki oft en þær fáu færslur sem hann birtir eru oft hnitmiðaður prósi sem lýsir hugarástandi hans á akkúrat því augnabliki þegar færslan er rituð. Málnotkunin er skáldleg og gerir það að verkum að myndirnar sem hann teiknar lifna við á skjánum og veita manni innsýn í síðhært höfuð hans.

Orri Tómasson
orritomasson.blogspot.com
Orri er sennilega sá bloggari sem hefur hvað oftast fengið mig til að hlæja upphátt við skjáinn. Húmorinn á blogginu er ekki ósvipaður þeim húmor sem birtist á Ísidór tónleikum, þegar Orri heldur uppi sviðinu með bröndurum sem hitta yfirleitt ekki í mark nema að hálfu. Þannig er bloggið hans líka, vandræðalega fyndið og ótrúleg vitleysa á köflum. Bréfið til Nylon var einn af hápunktum bloggársins.

Brynhildur
glamurgella.blogspot.com
Litla systir mín er yndislegur táningur í tilvistarkreppu. Stundum leikur lífið við hana en stundum eru allir á móti henni. Sætir strákar birtast í lífi hennar og hverfa jafnóðum. Bloggið hennar lýsir þessu öllu á furðulega einlægan hátt. Það er einsog sápuópera sem allir kannast við því allir voru einhverntímann í tíunda bekk.

Aðrir sem skemmtu mér:
Bragi Páll, Kári Finnsson (áður en hann hætti), Guðjón Heiðar Valgarðsson, Baldur Kristjánsson (sérstaklega Sögustundirnar), Sverrir bróðir, Ragnheiður Sturludóttir (ég gef mér bara svo sjaldan tíma til að lesa hana - annars væri hún örugglega á hinum listanum), Halla Ólafsdóttir (ævintýrin sem hún segir frá eru alveg ótrúlega skrítin og skemmtileg), Jökull Sólberg, Pétur Eggertsson, Halldór Halldórsson og Kpt. Katrín Björgvinsdóttir.
•••
Kill Bill Vol. 2 gleymdist alveg í yfirferðinni hjá mér. Ég held ég stingi henni í fimmta sæti, þannig að Spider-Man 2 dettur niður í sjötta og svo framvegis. Þetta ætti að gleðja einhverja neikvæða því þá dettur hin frábæra kvikmynd Dís af topp tíu listanum. Einnig gleymdi ég Big Fish, en ég nenni varla að finna pláss fyrir hana, hún væri einhversstaðar í kringum tíu.
•••
Sá hina stórskemmtilegu heimildarmynd How Do You Like Iceland? í gærkvöldi. Svona ættu landkynningarmyndbönd að vera. Sýna hvað fólkið á klakanum er furðulegt og flott. Því næst var það hin kóreska Oldboy í Laugarásbíó. Ekki fyrir viðkvæma. En nokkuð góð, þó mér hafi stundum þótt plottið miður skothelt. Einnig fannst mér harmrænir tilburðir leikara keyra fram úr hófi annað slagið - en þetta er óttaleg sorg sem þarf víst að sýna á einn hátt eða annan.

Plötur
Sufjan Stevens: Seven Swans
The Best of Chet Baker Sings

:: Atli 20:04 [+] :: ::
...

Við skíttöpuðum í gær fyrir FBingum. Það var slökkt í kyndli ferskleikans. Maður hefði kannski átt að vita að ræður sem eiga að snerta við fólki á einhverju öðru sviði en svona rétt að toga í hláturtaugarnar eiga ekki upp á pallborðið i Morfís. Hjörtur, frummælandinn okkar, fannst mér langbestur í þessari keppni og líkræðan var besta ræða keppninnar. En það er kannski ekki hægt að ætlast til þess að fólk á Morfís-keppni geti haldið óskiptri athygli í fjórar mínútur. FB unnu alveg sanngjarnan sigur, þó munurinn hafi vissulega verið alltof stór, 50 stig hefðu verið nærri lagi. Sorglegast finnst mér þó að þessir snjöllu dómarar hafi ekki fellt málflutning þeirra í þeim ræðum þar sem sviganum þess efnis að nornir og töfrar væru raunverulegir var í raun sleppt og hann hundsaður. Ég óska Guðjóni til hamingju með ræðumann kvöldsins en læt það fylgja með að hann átti það ekki skilið. En FB kunna sitt fag, sumir komnir með sjö ára reynslu, meðan okkar menn voru m.a. nýliðar og sást það að sumu leyti á svaraköflunum sem hefðu mátt vera mun harðari. Það er þá líka eins gott - Guðjón, Gunnar og Bragi - að þið vinnið keppnina í ár.

Plötur
Ulrich Schnauss: Far Away Trains Passing By
Pavement: Wowee Zowee
Isan: Salamander

:: Atli 11:21 [+] :: ::
...

Það má minnast ársins 2004 m.a. sem ársins sem Atli sættist að hluta til við afþreyingarkvikmyndir á ný. Á tímabili hafnaði ég öllum kvikmyndum sem ekki voru listrænar og merkingarhlaðnar. Myndir voru ekki skemmtun heldur listaverk sem átti að velta fyrir sér og upplifa. Heimildamyndir voru svo til þess að skýra hlutina. Ég er enn á þessari skoðun að miklu leyti en leyfi mér þó að hafa gaman af vönduðum afþreyingarmyndum annað slagið. Ég fylgdist ekkert sérstaklega með bíóheiminum á seinasta ári, meirihluti þeirra kvikmynda sem ég sá voru á kvikmyndahátíðum og margar ekki í fullri lengd. Það hefur alveg klárlega hellingur farið framhjá mér, en mér fannst tíu bestu myndir seinasta árs vera þessar:

TÍU BESTU KVIKMYNDIR ÁRSINS 2004
10. Dís
9. The Day After Tomorrow
8. Outfoxed
7. The Corporation
6. Fahrenheit 9/11
5. Spider-Man 2
4. Coffee & Cigarettes
3. Lost in Translation
2. Before Sunset
1. Eternal Sunshine of the Spotless Mind

:: Atli 13:29 [+] :: ::
...

Telja má víst að Menntaskólinn við Hamrahlíð og Fjölbrautaskólinn í Breiðholti hafi gert með sér samkomulag um eitt allra sérkennilegasta, ef ekki það allra sérkennilegasta, umræðuefni sem sögur fara af. Fundur hófst í dag um kl. 17 og stóð til kl. 2. FB hafnaði besta umræðuefni í heimi en úr varð að lesendur keipdúnksins geta átt von á einni þeirri skrítnustu og skemmtilegustu ræðukeppni sem sögur fara af nk. föstudagskvöld í hátíðarsal MH. Umræðuefnið er NORNAVEIÐAR (AÐ ÞVÍ GEFNU AÐ NORNIR OG TÖFRAR SÉU TIL) og mælum við með en FB á móti.
Þetta verður einsog í kúrekamynd.

:: Atli 02:21 [+] :: ::
...

Næstu daga verð ég svona að binda lausa enda varðandi árið 2004. Allskyns árslistar og hugleiðingar munu verða meginefni keipdúnksins, en þó í bland við annað efni. Til þess að treina þennan efnivið mun ég þó einvörðungu birta lista fyrir hvert efni í sérstakri færslu, með dag eða jafnvel daga á milli. Ég þakka viðtökur við topp 50 lista seinustu 5 ára, en bið ykkur þó að hafa hugfast að a) árið 2004 varð útundan að einhverju leyti og b) þó að ein plata sé í 35. sæti og önnur í 50. þarf það ekki að þýða að þar sé stórmunur á. Sætin eru ekki höfuðmálið, sérstaklega eftir að komið er niður fyrir 20 eða 30.
En varðandi tónlist útgefna árið 2004 þá hefur verið nokkur pressa á mig að birta slíkan lista. Listi sá er efni þessarar færslu. Á árinu eignaðist ég yfir 70 plötur listamanna á geisladiski. Sú tala hækkar þegar plötur sem ég sótti á Netið eru meðtaldar. Slíkar plötur eru ekki gjaldgengar á árslistann minn - ekkert frekar en sem plötur dagsins. Af þessum rúmlega 70 plötum var þó ekki nema brot nýútkomið, innan við fimmtungur. Hafið einnig hugfast að út kom á árinu fjöldi platna sem telja mætti líklegar til afreka á árslistanum mínum, t.d. Junior Boys: Last Exit, Arve Henriksen: Chiaroscuro, Arcade Fire: Funeral, Animal Collective: Sung Tongs, Camera Obscura: Underachievers Please Try Harder, Claro Intelecto: Neurofibro, jafnvel Jagúar: Hello Somebody.
En skítt með það, úr þeim plötum sem ég á eða tilheyra heimilishaldi mínu hef ég sett saman þennan lista:

ÞRETTÁN BESTU PLÖTUR ÁRSINS 2004 (RITAÐ JAN. 2005)
13. Lali Puna: Faking The Books
12. Ratatat: Ratatat
11. Björk: Medúlla
10. The Fiery Furnaces: Blueberry Boat
9. Isidor: Betty Takes a Ride
8. Dungen: Ta Det Lugnt
7. Slowblow: Slowblow
6. Mugison: Mugimama - is this monkeymusic?
5. Architecture in Helsinki: Fingers Crossed
4. Air: Talkie Walkie
3. Brian Wilson: SMiLE
2. Interpol: Antics
1. Franz Ferdinand: Franz Ferdinand

Ég vil viðbrögð!

:: Atli 19:07 [+] :: ::
...

FIMMTÍU BESTU PLÖTUR HÁLFÁRATUGARINS
Skv. enskumælandi löndum er fyrsti áratugur 21. aldarinnar hálfnaður. Af því tilefni ákvað ég að renna aðeins yfir síðustu fimm ár og skoða hvað hefur borið hæst í tónlist. Listinn er alls ekki endanlegur, t.d. má sjá að árinu 2004 er ekki gerð jafngóð skil og öðrum árum, einfaldlega vegna þess að það á enn eftir að síast inn. Ég læt nægja að skrifa nokkur orð um tíu efstu plöturnar.


50.
Godspeed You Black Emperor!
Lift Yr. Skinny Fists Like Antennas to Heaven!
2000


49.
The Album Leaf
One Day I'll be on Time
2001


48.
Sigur Rós
( )
2002


47.
The Notwist
Neon Golden
2001


46.
Broken Social Scene
You Forgot it in People
2003


45.
Sofandi
Ugly Demos
2002


44.
Apparat Organ Quartet
Apparat Organ Quartet
2002


43.
Dungen
Ta Det Lugnt
2004


42.
Prefuse 73
Vocal Studies + Uprock Narratives
2001


41.
Sonic Youth
Murray Street
2002


40.
Super Furry Animals
Phantom Power
2003


39.
múm
Loksins erum við engin
2002


38.
Mugison
Mugimama - is this monkeymusic?
2004


37.
Air
Talkie Walkie
2004


36.
Rjd2
Deadringer
2002


35.
Mogwai
Happy Songs for Happy People
2003


34.
Architecture in Helsinki
Fingers Crossed
2004


33.
Radiohead
Hail to the Thief
2003


32.
Mu
Afro Finger and Gel
2003


31.
Prefuse 73
One Word Extinguisher
2003


30.
Dntel
Life is Full of Possibilities
2001


29.
Max Tundra
Mastered by Guy at the Exchange
2002


28.
Belle and Sebastian
Fold Your Hands Child, You Walk Like a Peasant
2000


27.
Ulrich Schnauss
A Strangely Isolated Place
2004


26.
Brian Wilson
SMiLE
2004


25.
Tortoise
Standards
2001


24.
Air
10.000 Hz Legend
2001


23.
Yeah Yeah Yeahs
Fever to Tell
2003


22.
Beck
Sea Change
2002


21.
Super Furry Animals
Rings Around the World
2001


20.
The Rapture
Echoes
2003


19.
American Analog Set
Know by Heart
2001


18.
Belle and Sebastian
Dear Catastrophe Waitress
2003


17.
Ms. John Soda
No P. or D.
2002


16.
Interpol
Turn on the Bright Lights
2002


15.
Interpol
Antics
2004


14.
Mugison
Lonely Mountain
2003


13.
Daft Punk
Discovery
2001


12.
Avalanches
Since I Left You
2001


11.
The Books
The Lemon of Pink
2003


10.
Badly Drawn Boy
The Hour of Bewilderbeast
2000

„Disillusion" var fyrsta lagið sem ég heyrði með Badly Drawn Boy og stendur það upp úr þessari plötu sem mesta stuðlagið. En þessi plata er svo miklu miklu meira. Hér blandast saman hreint popp, þjóðlagatónlist, rokk og ról, diskó o.fl. Rödd Damien Gough er einkar áheyrileg og lögin hans eru eftir því. Þessi plata var mjög lengi að síast inn hjá mér, ég vissi í raun ekkert hvað mér fannst um hana, en samt hlustaði ég á hana aftur og aftur. Smám saman rann upp fyrir mér að hér er komin einhver besta poppplata síðari ára.


09.
Ghengi Dahls
Rúnk
2002

Það kom mér nokkuð á óvart að þessi plata skyldi enda svona ofarlega á þessum lista, en það er einfaldlega óumflýjanlegt. Þetta er plata sumarsins 2002, þetta er plata sem fór fram hjá alltof mörgum, þetta er hressasta og skemmtilegasta íslenska plata sem hefur komið út. „Atlavík '84" hlaut nokkra spilun á Rás 2, en snilldirnar „Friends Forever", „Andhóll" og hið ógleymanlega „Yamaha Algleymi" heyrðust varla. Mörgum fannst þetta of mikið flipp - en sannleikurinn er sá að flipp þarf ekki að vera misheppnað, heldur getur það líka verið stórkostlegt. Það er engin plata sem kemur manni í jafngott skap og þessi.


08.
Sufjan Stevens
Greetings from Michigan, the Great Lake State
2003

Pælið í þessari hugmynd: 15 lög um eitt fylki Bandaríkjanna og kannski ekki beint New York eða California. En Sufjan Stevens þykir augsýnilega vænt um fæðingarfylki sitt Michigan. Textarnir á þessari plötu draga upp einkar blendna mynd af fylkinu. Annars vegar er Sufjan greinilega tengdur því sterkum nostalgískum böndum, en gríðarlegt atvinnuleysið og áföllin sem fylkið hefur orðið fyrir lita myndina nokkuð dökka. En lögin eru alveg hreint ótrúlega falleg. Allt frá upphafslaginu, óðnum til Flint (sem er m.a. fæðingarbær Michaels Moore), til stikkorðanna um Detroit í samnefndu lagi, þá drýpur innileikinn af hverjum tóni. Fjölskyldusaga og trúarlegar hugleiðingar fléttast svo inn í textana og maður er hálflamaður af lotningu eftir þær 76 mín. sem plötuna tekur að rúlla.


07.
Franz Ferdinand
Franz Ferdinand
2004

Það leið ekki langur tími frá því að ég heyrði fyrst um Skotana í Franz Ferdinand þar til ég var kominn með þessa fyrstu plötu þeirra í hendurnar. Ég hafði sótt demó útgáfu af „Darts of Pleasure" á Netið, en heimaupptakan af „Tell Her Tonight" heillaði mig meira. Í ferð minni til Lundúna í febrúar sl. voru svo flestir veggir merktir austurríska prinsinum og tímaritin voru flest að birta greinar og viðtöl um þetta hressa breska band, sem var við það að hrifsa krúnu bílskúrsrokksins úr höndum Bandaríkjamanna. Og það gerðu FF svo sannarlega árið 2004. „Take Me Out" er sennilega lag ársins, en það sem er svo yndislegt við það að það er alveg jafngott og öll hin lögin á plötunni. Hvert einasta lag er efni í smáskífu. Og B-hliðarnar sem hafa verið að koma út af plötunni eru flestar þess verðugar að vera smáskífur sökum eigin verðleika. Þessi plata er frábær og sennilega besta plata ársins 2004, þó ég verði að játa því að hafa kannski ekki verið nógu up-to-date seinni hluta ársins.


06.
Isan
Lucky Cat
2001

Á tímabili var ég mjög heillaður af tónlist sem þýska Morr Music-merkið gaf út. Og réttilega. Þegar bílskúrsrokkið var að vaxa úr grasi var þar ein mesta gróskan. Lap-poppið svokallaða spratt úr þessum jarðvegi og margar stórkostlegar plötur hafa komið út í þeim stíl. Lucky Cat er hreinræktuð rafplata, þar eru hvorki gítarar né raddir. Þess í stað eru stórir hljómar leiknir á hliðræn hljómborð og smáir taktar samsettir úr hversdagslegum hljóðum. Fjórir fjórðu taktur er ekkert skilyrði á þessari plötu en himneskar melódíurnar hljóma þó aldrei sérkennilegar eða óþægilegar. Það er ekki til nein betri plata til að hlýða á við arineld á köldu vetrarkvöldi.



05.
Radiohead
Kid A
2000

Þessa plötu fékk ég í hendur degi eftir að hún kom út, en Mamma og Pabbi keyptu hana á flugvelli í Bandaríkjunum á heimleið. Þó platan hefði ekki verið lengri en upphafslagið „Everything in its Right Place" hefði hún þó skorað hátt á lista sem þessum - svo gott er lagið. Í kjölfarið fylgja svo hvert töframómentið á eftir öðru. Thom Yorke og félagar fara um víðan völl en misstíga sig hvergi. Rokkið í „Optimistic" og spunarokk „The National Anthem" eru frábær lög, rafrænir tilburðir í „Kid A" og „Idioteque" eru stórkostlegir, en best eru eiginlega lögin sem erfitt er að staðsetja í flokkunarkerfi, einsog „In Limbo" og „Morning Bell" (sem Radiohead tókst síðan að eyðileggja á hinni hálfmisheppnuðu Amnesiac.) Radiohead aðdáendur skiptust í tvennt yfir þessari plötu, en þar sem ég var enginn aðdáandi á þessum tíma, lét ég mig slíkar deilur engu varða og lygndi bara aftur augunum og naut.


04.
múm
Yesterday was dramatic - Today is OK
2000

Tæknilega séð kom þessi diskur út 1999, nánar tiltekið á Þorláksmessu, en hann fær að fljóta með því það stendur 2000 á umslaginu og hann fékk enga dreifingu fyrr en það ár. Ég fékk tvö eintök í jólagjöf 1999, degi eftir að hann kom út, og gjörsamlega drakk í mig þessi ótrúlega fallegu lög. Einhverntímann var ég á gangi með plötuna í eyrunum og ég minnist þess að hafa hugsað að ég gæti dáið þá og þar því ég væri svo hamingjusamur. Ekki spillti svo fyrir að bjöllukór Bústaðakirkju hóf samstarf við hljómsveitina og lék í tveim lögum á útgáfutónleikunum fyrir 5 árum og einum degi. Það voru sérstaklega eftirminnilegir tónleikar, ekki síst fyrir heimilislega sviðsmyndina sem var þakin bókastöflum. Hláturinn í „I'm 9 Today" og trallið í lok „There is a Number of Small Things" eru einhverjar hugljúfustu stundir tónlistarinnar eins og hún leggur sig. Því miður er nýjasta plata múm ekki upp á marga fiska (þó að Arnar Eggert telji hana bestu plötu ársins) en þessi stendur eftir sem einn merkasti áfangi íslenskrar tónlistarsögu.


03.
The Strokes
Room on Fire
2003

Sumir segja að hún hljómi alveg eins og Is This It, aðrir segja að þessi sé betri - það skiptir engu máli; sannleikurinn er sá að Room on Fire er alls ekki síðri. Þetta eru önnur ellefu lög sem búa yfir sama kúli, sömu leti og sömu gleði. Hljóðpalettan er útvíkkuð lítillega með syntalegum gítarsándum, en annars eru öll helstu hráefnin til staðar. Mér liggur við að segja að „The End Has No End" sé besta lag The Strokes og „Under Control" var sennilega óvæntasti gullmoli ársins 2003. Það eru ófá partíin sem þessi diskur hefur fengið að rúlla (gjarnan á eftir Is This It) og ég vona að svo verði áfram um ókomin ár.


02.
The Unicorns
Who Will Cut Our Hair When We're Gone
2003

Þessi plata ber höfuð og herðar yfir allar aðrar plötur á þessum lista hvað sköpunargleði varðar. Þetta eru engin vers-viðlag-vers lög, heldur kemur einn kaflinn í kjölfarið á þeim næsta án þess að nokkur endurtekning sé talin nauðsynleg. Hver kafli er svo góður að hann gæti nægt í heilt lag. „Child Star" fer með mann í hæstu hæðir og ofan í dýpstu dali og maður fær varla tíma til að átta sig á því hvað sé að gerast. „Tuff Ghost" er sennilega besta og melódískasta lag sem danspönkið gat af sér. Textarnir eru hnyttnir og oft í algjöri ósamræmi við tónlistina sem er leikin undir. Fyrst og fremst er þetta einhver sú skemmtilegasta plata sem út hefur komið og ég held að það sé ógjörningur að fá leið á henni - það er einfaldlega af of miklu að taka.



01.
The Strokes
Is This It
2001

Ég lét þau orð falla fyrr í haust að hver sem væri fæddur á milli 1975 og 1990 og ætti ekki eintak af þessari plötu skyldi skammast sín. Ég stend fastur á þeirri skoðun. Við bróðir minn sátum eitt sinn í eldhúsinu heima, sennilega árið 2000, og við ræddum um stöðnun í tónlist heimsins. „Ég finn það á mér að nú er eitthvað að fara að gerast," sagði Sverrir og það voru orð að sönnu. Is This It kom út og tugir hljómsveita á svipaðri bylgjulengd fylgdu í kjölfarið. Platan er hæsta varðan í endurvakningu bílskúrsrokksins sem er að fjara út um þessar mundir. Hún er einnig forfaðir danspönksins. Ég gleymi því aldrei þegar við Baldur sátum í bílnum hans og hann spilaði fyrir mig plötuna, þá nýútkomna. „Hard to Explain" greip mig fyrst og ég minnist þess að hafa ímyndað mér hvernig þessi hljómsveit liti út. Tölvulegur og innantómur trommutakturinn, hröðu gítararnir og letilegur söngurinn voru formúla sem gat ekki klikkað. Hvert einasta lag plötunnar er óendanlega grípandi, hrár og letilegur krafturinn er ólýsandi og svalleikinn algjör. Það er ekkert sem lýsir seinustu 5 árum lífs míns jafnvel og þessi plata.

:: Atli 02:08 [+] :: ::
...